摘要：مقدمه: مشخص کردن رابطه دين‌داری دانشجويان با پيشرفت تحصيلی آن‌ها، فاصله‌ی بين ابعاد مختلف دين‌داری و رشد علمی را در سطح دانشگاه معين می‌سازد و مسؤولين را در تصميم‌گيری و برنامه‌ريزی برای جلوگيری از ايجاد شکاف بين ابعاد علمی و معنوی در محيط دانشگاه ياری می‌رساند. هدف اين مطالعه بررسی رابطه دين‌داری در مقياس کلی با پيشرفت تحصيلی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی تهران است. روش‌ها: در يک مطالعه همبستگی، در سال تحصيلی 92-93، تعداد 385 دانشجو (141 پسر و 244 دختر) در 4 مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترای عمومی و دکترای تخصصی به روش نمونه‌گيری دو مرحله‌ای (طبقه‌ای و تصادفی) از بين کليه دانشجويان ورودی سال 91 دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل دو بخش سؤالات جمعيت شناسی و پرسشنامه 26 سؤالی گلاک و استارک (Glock and Stark) شامل 4 بُعد اعتقادی، عاطفی، مناسکی و پيامدی بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفی و ضريب همبستگی پيرسون انجام شد. نتايج: در مجموع بين ميانگين ابعاد چهارگانه دين‌داری با پيشرفت تحصيلی (079/0p=) ارتباط معناداری يافت نشد. البته يافته‌ها حاکی از همبستگی معنادار بين بُعد مناسکی دين‌داری با پيشرفت تحصيلی (115/0, r=05/0p<) دانشجويان بود. نتيجه‌گيری: يافته‌های حاصل از اين مطالعه نشان می‌دهد، نقطه ضعف دانشجويان در بعد مناسکی و عمل به دستورات دين است. از اين رو توجه بيش‌تر نهادهای متولی دانشگاه در جهت تقويت بعد مناسکی دانشجويان توصيه می‌گردد و با توجه به عدم همبستگی بين مجموع ابعاد چهارگانه دين‌داری با پيشرفت تحصيلی دانشجويان ، شناسايی ساير عوامل مرتبط با دين‌داری حائز اهميت است.
其他摘要：Introduction: The relationship between religiosity and academic achievement of students can determine the distance between different aspects of religiosity and scientific development at university level and assist the authorities in planning to avoid a gap between the scientific and spiritual aspects of the universities. The purpose of this study was to investigate the relationship between religiosity in general and academic achievement of students in Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this correlational study, a sample of 385 students (141 males and 244 females) in four educational levels (bachelors, Masters, MD and PhD) from among the students admitted at 2012 academic year were selected through stratified sampling )cluster and random). The data collection tool consisted of a demographic questionnaire and the 26-item Gluck-Stark`s questionnaire containing four aspects of beliefs, emotions, religious rituals, and consequences. The collected data were analyzed using descriptive statistics and Pearson correlation test. Results: Overall, no significant correlation was found between religiosity and academic achievement (p = 0.079). There was a significant positive correlation between religious rituals dimension and academic achievement (r = 0.115, p < 0.05). Conclusion: The findings of this study showed that the students were mostly weak in performing religious rituals and practice of religion. Therefore, attention has to be paid to strengthening the ritual aspect of religion. Moreover, as no positive correlation was found between religiosity and academic achievement in the four levels of education, it is important to identify other factors associated with religiosity.
关键词：دين‌داری; اعتقادات مذهبی; پيشرفت تحصيلی; دانشجويان علوم پزشکی
其他关键词：Academic achievement; medical students; religiosity.
