摘要：مقدمه: دانش‌آموختگان دوره دکترای عمومی پزشکی بايد حداقلی از توانمندی پژوهشی را در دوره تحصيل خود کسب نمايند. بدين منظور برنامه‌های متعددی مثل ارائه واحد درسی آمار و روش تحقيق، کارگاه روش تحقيق در سيستم‌های بهداشتی و پايان‌نامه تحقيقاتی برای آنان ارائه می‌گردد. هدف اين تحقيق تعيين آگاهی، نگرش و توانمندی پژوهشی دانش‌آموختگان دوره دکتری عمومی پزشکی و دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1382 بوده است. روش‌ها: در يک مطالعه توصيفی، 60 نفر از پزشکان و دندان‌پزشکان که کمتر از دو سال دانش‌آموخته شده بودند بطور تصادفی انتخاب و از آنان خواسته شد که هر کدام پرسشنامه‌های روا و پايای آگاهی و نگرش را تکميل و يک پروپوزال آماده نموده و تحويل دهند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و با محاسبه شاخص‌های مرکزی و پراکندگی و توزيع فراوانی و با آزمون t تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: ميانگين و انحراف معيار نمره آگاهی 72/2±5/12 (از 22 نمره)، ميانگين نمره نگرش 49/6±25/55 (از 80 نمره) بود. ميانگين نمره توانمندی نيز 27/7±15 (از 34 نمره) تعيين گرديد. در مجموع 5/27 درصد از پزشکان دارای آگاهی اندک از تحقيق بودند در حالی که تنها 3 درصد آنها نگرش منفی نسبت به تحقيق داشتند. شرکت قبلی در کارگاه روش تحقيق با توانمندی پژوهشی رابطه معنی‌دار آماری نداشت. نتيجه‌گيری: آگاهی اکثريت پزشکان و دندان‌پزشکان از تحقيق در سطح متوسط پايين ولی قابل قبول بود. از نظر توانمندی پژوهشی، اکثر پزشکان و دندان‌پزشکان دارای توانمندی پايين اما در سطح قابل قبول پژوهشی بودند. نگرش اکثريت پزشکان نسبت به تحقيق مثبت بود. در مجموع ميزان توانمندی پژوهشی پزشکان از وضعيت مطلوب فاصله دارد.
其他摘要：Introduction: General physicians (GPs) and dentists have to acquire reasonable research capability during academic education in Iran. For this purpose, various educational programs such as: statistics and research methodology course, Health System Research (HSR) workshop and research thesis have been planned in their curriculum. The purpose of this study was to determine knowledge, attitude and research ability of general practitioners and dentists graduated from Hamadan University of Medical Science (HUMS). Methods: In a descriptive study 60 general physicians and dentists who had been graduated in the previous 2 years, were selected randomly and asked to design a research proposal. They were also asked to complete a valid and reliable questionnaire containing 22 questions regarding their knowledge and attitude. The data was analyzed by SPSS software using frequency, mean, standard deviation, frequency and t-test. Results: The mean and standard deviation for knowledge and attitude were 12.5±2.72 (out of 22), and 55.25±6.49 (out of 80), respectively. The mean and standard deviation of research capability was 15±7.27 (out of 34). In total, 27.5% of GPs and dentists had low knowledge, while, only 3% had negative attitude towards research. There was no significant relationship between HSR workshop participation and research capability. Conclusion: The majority of medical doctors and dentists graduated from Hamadan University of Medical Sciences had low but acceptable knowledge about research methodology. More than 50% of them had low research capability, but more than 95% had a positive attitude towards research. In total their research capability was far from optimal situation.
关键词：توانمندی; پژوهش; پزشکان; دندان‌پزشکان.
其他关键词：Capability; Research; Medical doctors; Dentists.
