هدف: به علت اهميت تأثير شيوه تربيتی والدين بر رفتار نوجوانان، اين پژوهش با هدف بررسی ارتباط ميان شيوه تربيتی والدين و مشکلات رفتاری دانشآموزان نوجوان مدارس شهر تبريز انجام شده است.

روش: پژوهش حاضر يک بررسی مقطعی است و در آن 360 (224 دختر، 136 پسر) نفر دانشآموز نوجوان از مدارس دولتی شهر تبريز به روش نمونهگيری خوشهای انتخاب و به‌کمک پرسش‌نامه شيوه تربيتی والدين و مقياس مشکلات رفتاری بررسی شدند. تحليل دادهها به کمک روش‌های آمار توصيفی و آزمون‌های آماری تحليل واريانس يک‌طرفه و LSD انجام شد.

يافتهها: بيشترين درصد دانشآموزان نوجوان، شيوه تربيتی والدين را اقتدارمنش گزارش کرده بودند و نيز بيشتر آنها مشکلات رفتاری در حد متوسط داشتند (به ترتيب 7/39% و 2/39%). ارتباط آماری معنيداری بين شيوه تربيتی والدين با مشکلات رفتاری ديده شد (05/0p<).

نتيجهگيري: شيوه‌های تربيتی والدين بر چگونگی مشکلات رفتاری نوجوانان تأثير می‌گذارند.

Objectives: Due to the significance of parenting style affecting adole-scents’ behavior, this study aims to assess the relationship of parenting style and problem behaviors in adolescent students of Tabriz city (Iran) schools.

Method: In this cross-sectional study 360 adolescent students (224 girls, 136 boys) from the governmental schools in the city of Tabriz were selected based on a cluster sampling. They were assessed by Parenting Style Inventory and Problem Behavior Scale. Data analysis was carried out using descriptive statistics methods, and one-way analysis of variance and LSD tests.

Results: Most of the adolescent students reported their parenting style as authoritative (39.7%) and had modest problem behaviors (39.2%). A significant statistical difference was noted between parenting style and problem behaviors (p<0.05).

Conclusion: Parenting styles affect the development of problem behaviors among adolescents.