چکيده
هدف: بررسی حاضر به منظور درک معنای حمايت از ديدگاه بيماران سرطانی تحت شيمی درمانی، خانوادههايشان و همچنين پرستاران و پزشکان انکولوژيست انجام شد. بدين منظور به بررسی معانی و برداشتهايی پرداخته شده است که بيماران و خانوادههايشان و پرستاران و پزشکان از پديده «حمايتشدن» و «حمايتکردن» دارند.
روش: دادهها به روش کيفی و بهکمک مصاحبههای نيمهساختاری از 10 نفر بيمار و خانوادههايشان و 8 نفر پرستار و پزشک فوق تخصص انکولوژی گردآوری شد. آنها تجربه خود را از ”درک حمايت“ و ”حمايت دادهشده“ بهطور تشريحی، توصيف کردند. مصاحبهها ضبط شد و سپس با بررسی عميق گفتههای شرکتکنندگان در پژوهش بر اساس روش نظريه زمينهای مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافتهها: يافتهها نشان دادند که ”حمايت“ يک نياز حياتی و چندبعدی است و بايد پيوسته به مددجويان ارائه شود. بيماران و خانوادههايشان عدم درک حمايت را از سوی کارکنان ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی ـ درمانی میدانستند. اولويت کارهای حمايتی از ديدگاه مددجويان حمايتهای روحی- روانی بود. پرستاران و پزشکان حمايت جسمی را در اولويت اول قرار دادند و تمام اقدامهای بالينی خود را با «حمايت» يکسان دانستند. در حالیکه در مقايسه با مفهوم مراقبت، حمايت بسيار ژرفتر و گستردهتر است.
نتيجه: حمايت، فرآيند تعامل اجتماعی است. اين تعامل نخست با برقراری ارتباط همدلانه و ايجاد يک شبکه ايمنی برای سامانه مددجو پديد میآيد و سپس براساس معنی خاصی که از بيماری و درمان برای وی صورت میگيرد، توانمندی لازم را در زمينههای مختلف جسمی، روحی- روانی و اجتماعی کسب مینمايد. بيماران سرطانی ايرانی و خانوادههايشان از نداشتن حمايت و شبکه ايمنی از سوی پزشکان و پرستاران خود گلهمندند که ضرورت توجه، بازنگری و بازآموزی نوينی را در اين راستا ايجاب مینمايد.
Abstract
Objectives: Evaluating the meaning of support from the perspectives of cancer patients under chemotherapy, their families, nurses, and the oncologists, their concepts of “being support- ed” and “providing support” was assessed.
Method: Data was collected through qualitative method and semistructured interviews of 10 patients and their families, and eight nurses and physicians with oncology specializetion. They described their experience of “perceived support” and “received support” analytic- cally. The interviews were tape recoded the participants’ statements were analyzed using the procedures and techniques of ground theory.
Findings: The findings showed that “support” is multidimensional and a vital need it must continuously be available to service recipients. The patients and their families were aware of lack of support by the health treatment service providers. From the perspective of the ser- vice recipients, mental support was deemed to have the highest priority. Nurses and physi- cians considered physical support with the highest priority and all the clinical intervene-tions equal to that of “support”. Nonetheless in comparison with the concept of “caring”, support is very deeper and more extensive.
Result: Support, a process of social interaction is initially established through empathic connection leading to generation of a network of safety for the service recipients. Once a specific meaning of illness and its treatment is structurally formed for the patient, necessa- ry abilities in physical, psychological, and social arenas may be attained. Iranian cancer patients and their families complain about lack of support and safety network by their phy- sicians and nurses. This demands indispensable attention, reconsideration, and a new retrain- ing alongside these lines.