هدف: اين پژوهش به منظور بررسی کارآيی روش درمانی عصبی – روانی دلاکاتو در درمان کودکان پسر بيش فعال
 12-7 سال انجام شده است.

روش: 60 نفر از 120 پسر مراجعه کننده به مطب روانپزشکان و درمانگاه کودکان بيمارستان روزبه، که بر پايه ملاکهای تشخيصی DSM-IV و مقياس والدين و معلم کانرز مبتلا به ADHD بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله پيش از درمان مقياس والدين و معلم کانرز برای کل کودکان اجرا شد. گروه آزمايش تحت درمان روش عصبی ـ روانی دلاکاتو قرار گرفتند. پس از پايان درمان که مدت 4 ماه طول کشيد، دوباره مقياس والدين و معلم کانرز با هر دو گروه اجرا شد.

يافته‏ها : تحليل داده‏های پژوهش به کمک شاخصهای مرکزی و به کارگيری آزمون t برای مقايسه ميانگين گروههای همبسته نشان داد که ميان رفتار بيش فعالانه همراه با نقص توجه کودکان تحت درمان و کودکان گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد.

Objectives: The study was designed to evaluate the effectiveness of Dela Cato method in the treatment of hyperactive 7-12 years old boys.

Method: 60 out of 120 boys admitted to psychiatrists’ offices and the Children Clinic of Roozbeh Hospital were randomly selected. These subjects had a diagnosis of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) on the basis of DSM-IV criteria and Conners Parents and Teachers Scale. In the pre- treatment phase, the Conners Parents and Teachers Scale was administered to all the children. The experimental group was treated with Dela Cato neuropsychological method.

Findings: After the treatment phase, which took four months, the Conners Scale was once again administered to both groups. The data was analysed through central indices.A t-test compared the means between the correlated groups. The results demonstrated a significant difference between the behavior of ADHD children and that of the control group.