هدف: بررسی حاضر با هدف تعيين الگوی پيش‌بينی‌کننده خودکشی بر پايه عوامل خطر آن در جمعيت عمومی کرج، در راستای گردآوری اطلاعات لازم برای طرح‌ريزی مداخلات پيش‌گيرانه، آموزشی و درمانی انجام شد.

روش: اين بررسی از نوع مقطعی- توصيفی بود. آزمودنی‌های پژوهش 2300 نفر بودند که به روش نمونه‌گيری تصادفی ساده از جمعيت يک ميليون و سيصد هزار نفری شهر کرج انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پرسش‌نامه سرند افکار و رفتار خودکشی به‌کار گرفته شد. اين پرسش‌نامه دارای پرسش‌هايی در زمينه ويژگی‌های جمعيت‌شناختی، سابقه فردی و خانوادگی، رفتار خودکشی، روش اقدام به خودکشی، سابقه مصرف مواد روانگردان، سابقه بهره‌گيری از خدمات بهداشت روانی، سابقه وجود بيماری بدنی و روانی مزمن، و مشکلات جامعه از نظر آزمودنی‌ها بود. همه بخش‌های پرسش‌نامه به‌کمک مصاحبه تکميل گرديد. تحليل داده‌ها به‌کمک آزمون‌های تحليل واريانس و رگرسيون لجستيک انجام شد.

يافته‌ها: 65% آزمودنی‌ها زن بودند. 2/57% آنها متأهل بوده و بيشتر آنها (48%) تحصيلات در حد دبيرستان داشتند. 46% آزمودنی‌ها زنان خانه‌دار بودند. ميانگين سنی اقدام‌کنندگان 26 سال (انحراف معيار 9) و افراد بدون اقدام 32 سال (انحراف معيار 13) به‌دست آمد. اين تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (01/0>p ). سن نوجوانی، جنس زن، سابقه بيماری روانی، مصرف دخانيات و الکل در طول عمر و بی‌کار بودن از متغيرهايی هستند که به صورت مستقل می‌توانند پيش‌بينی‌کننده اقدام به خودکشی باشند.

نتيجه‌گيری:  لازم است در پژوهش‌ها و برنامه‌ريزی‌های کاهش اقدام به خودکشی به جمعيت‌های پر خطر  به‌ويژه نوجوانان، زنان، افراد مبتلا به بيماری روانی و مصرف‌کنندگان دخانيات و الکل توجه ويژه شود.

Objectives: The aim of this study was to determine a predictive model for suicide attempts based on risk factors in Karaj, Iran general population. The intention was to collect necessary information for plann- ing preventive, educational, and therapeutic interventions.

Method: This descriptive cross-sectional study was conducted on 2300 randomly selected sample from 1.3 million Karaj residences. Information on the subjects were collected by using a modified SUPRE-MISS questionnaire. The questionnaire included questions about demographic characteristics, personal and family history, suicidal behavior, attempted suicide methods, history of taking psychoactive drugs, history of psychiatric treatments, chronic physical and mental disorders, and community stress. Data were collected by interviewing the subjects and analyzed using analysis of variance and logistic regression.

Results: Out of total sample, 65% were females, 57.2% were married, 48% had high school education, and 43.8% were householders. The mean age of those with attempted suicide was 26 (±9) years. The mean age of those with no attempted suicide was 32 (±13) years. The difference was statistically significant (p<0.01). This study showed that age (adolescence), sex (female), history of mental disorder, the lifetime use of tobacco and/or alcohol as well as unemployment can independently predict suicide attempts.

Conclusion: Planning to reduce suicide attempts in researches on high-risk population as in teenagers, women, psychiatric patients, smokers and alcohol abusers is necessary.