هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه ويژگی‌های شخصيتی، اختلال‌های شخصيت و راهبردهای مقابله‌ای (مبتنی بر شيوه‌های حل مسأله) در معتادان خودمعرف و گروه بهنجار انجام شده است. روش: 50 نفر معتاد خودمعرف که برای نخستين بار به مرکز درمانی معتادان بهزيستی شهر رشت مراجعه کرده بودند در يک بررسی توصيفی- مقطعی با 50 نفر از افراد بهنجار که از نظر برخی ويژگی‌های جمعيت شناختی با يکديگر همتا شده بودند، مقايسه شدند. برای گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه نئو (فرم تجديدنظرشده کوتاه) (NEO-FFI-R)، مقياس چندمحوری بالينی ميلون- 2 (MCMI-II) و مقياس سبک حل مسأله (PSS) به‌کار برده شد. داده‌‌های گردآوری شده به‌کمک ضريب همبستگی و تحليل واريانس چندمتغيره تحليل شدند. يافته‌ها: معتادان در مقايسه با گروه بهنجار در بعد شخصيتی روان‌رنجورخويی (N)، نمره بالاتر و در ابعاد شخصيتی دلپذيربودن (A)، انعطاف‌پذيری (O) و باوجدان‌بودن (C) نمره پايين‌تری به‌دست آوردند (05/0p<). در بعد شخصيتی برون‌گرايی (E) بين دو گروه تفاوتی ديده نشد. بين گروه معتادان خودمعرف و گروه بهنجار در بيشتر شاخص‌های آسيب شخصيت تفاوت معنی‌دار ديده شد و معتادان در اين شاخص‌ها به نمرات بالاتری دست يافتند (05/0p<). هم‌چنين معتادان در مقايسه با گروه بهنجار، بيشتر شيوه‌های حل مسأله غيرسازنده مانند پرهيز و درماندگی را به‌کار می‌بردند (05/0p<). نتيجه‌گيری: ارزيابی سه حوزه هم‌پوش ويژگی‌ها، مشکلات و اختلال‌های شخصيت در معتادان دربردارنده اطلاعات مهمی‌ برای تعريف، شناسايی و درمان اين گروه است.

Objectives: This study was carried out to compare the personality traits, personality disorders, and problem-solving strategies in self-introduced addicts and the normal population. Method: 50 self-introduced addicts, who had presented for the first time to the addicts’ health center in the city of Rasht, Iran, were compared to 50 normal subjects who were matched on some demographic charac- teristics in a descriptive cross-sectional study. Data were gathered using the NEO Five-Factor Inventory- Revised (NEO-FFI-R), the Millon Clinical Multiaxial Inventory-II (MCMI-II), and Problem-Solving Strategies Questionnaire. Data were analyzed using correlation coefficient and multi-factor analysis of variance. Results: Addicts scored higher than normal people on the measure of neuroticism (N), and lower on measures of agreeableness (A), openness (O), and conscientiousness (C) (p<0.05). No significant difference was showed on the measure of extraversion
(E) between the two groups. There was a significant difference in most measures of personality disorder between the self-introduced addict group and the normal group with the addict group scoring higher in these measures (p<0.05). Moreover, addicts, in comparison with normal individuals used non-constructive problem-solving strategies such as avoidance and helplessness (p<0.05). Conclusion: An assessment of the three over-lapping areas of personality traits, problems, and disorders in addicts contributes important information for a better differentiation and definition of addicts and has implications for their treatment.