هدف: اين پژوهش با هدف بررسی ارتباط سبکهای مقابلهای و استرس با بيماری کرونری قلب و هم‌چنين بررسی سبکهای مقابلهای ناکارآمد در افراد مبتلا به اين بيماری انجام شد. روش: در يک طرح مورد- شاهدی، 80 نفر از بيماران کرونری قلب (40 مرد،40 زن) مراجعه‌کننده به بيمارستان شهيد مدنی شهرستان تبريز با 80 نفر از افراد گروه گواه (40 مرد، 40 زن) که با روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب و از نظر برخی متغيرهای جمعيت‌شناختی با يکديگر همتا شده بودند، مقايسه شدند. داده‌ها به کمک پرسش‌نامه سبکهای مقابلهای و سياهه استرس زندگی هولمز– راهه گردآوری و به‌کمک آزمون رگرسيون لجستيک، تحليل واريانس چند متغيره (مانووا) و آزمون t ، تحليل شدند. يافته‌ها: بيماران کرونری قلب در مقايسه با افراد گروه گواه، ميزان استرس بالاتری را تجربه می‌کنند و در برخورد با مسايل استرس‌زا بيشتر از سبکهای مقابلهای هيجانمدار بهره می‌گيرند. 79 درصد واريانس مربوط به بروز بيماری کرونری قلب توسط متغيرهای استرس‌زا و سبک‌های مقابلهای تبيين شد که از اين ميان سبک هيجان‌مدار بيشترين سهم (51%) و استرس کمترين سهم (11%) را داشتند. مردان مبتلا به بيماری کرونری قلب، بيشتر سبک مقابلهای ناکارآمد رويارويی مستقيم و زنان مبتلا به اين بيماری، بيشتر سبک مقابلهای ناکارآمد خودکنترلی را به‌کار می‌بردند. نتيجه‌گيری: بين سبکهای مقابلهای هيجانمدار و بيماری کرونری قلب ارتباط معنيداری وجود دارد و در ارتباط با اين مسأله، جنسيت نيز نقش مهمی دارد.

Objectives: This study was carried out to investigate the relationship of coping styles and stress with Coronary Heart Disease (CHD), as well as evaluating inefficient coping styles in patients with this disease. Method: In a case-control study, 80 patients with coronary heart disease (40 males, 40 females) who had presented to Shahid Madani Hospital in the city of Tabriz were compared with 80 controls (40 males, 40 females) who were selected using convenience sampling, and were matched by a number of demographic factors with each other. Data were gathered using Coping Style Questionnaire (CSQ) and Holms-Rahe Life Stress Inventory, and were analyzed via Logistic Regression, Multiple Analysis of Variance (MANOVA) and t-test. Results: CHD patients have higher stress rates in comparison with controls, and use emotion oriented coping styles in general. Seventy nine percent of the variance related to the development of CHD is due to stress and coping styles, among which emotion oriented coping style had the highest (51%) and stress had the lowest (11%) share. Male CHD patients mostly used the inefficient direct confrontation style and female CHD patients mostly used the inefficient self-control style. Conclusion: There is a significant relationship between emotion oriented coping styles and CHD, and gender has an important role in this regard.