هدف: تعيين اثربخشی آموزش خانواده بر ميزان بار روانی مراقبان خانگی بيماران روانی بستری در بيمارستان نور شهر اصفهان. روش: مطالعه حاضر، به روش کارآزمايی بالينی تصادفی يک سوکور، اثربخشی يک برنامه آموزش روانی گروهی را بر روی 100 نفر مراقب خانوادگی بيماران روانی بستری در بيمارستان نور وابسته به مرکز تحقيقات علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، طی يک دوره سهماهه، مورد آزمون قرار داده است. بار روانی مراقبان با استفاده از پرسشنامه سنجش بار روانی تعيين و برآورد گرديد. يافتهها: ميانگين نمره بار روانی در مراقبان خانگی بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا و اختلالات خلقی دريافتکننده مداخله آموزش روانی، بهطور معنیداری (001/0=p) نسبت به گروه کنترل، کاهش يافت. نتيجهگيری: برنامه مداخله گروهی بهمنظور کاهش بار روانی، در نمونهای از مراقبان خانگی بيماران مؤثر بود و اين امر میتواند کيفيت زندگی بيماران و مراقبان را بهطور ضمنی بهبود و ارتقاء بخشد.
Abstract
Objectives: Evaluating the effectiveness of a group psycho-educational program on family caregivers of inpatients with mental disorders in