هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشی رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلايان به چاقی است. روش: يک کارآزمايی آزمايشی تک‌موردی از نوع طرح خط پايه چندگانه فرآيند درمان، در دو مرحله کاهش و ابقای وزن، بر روی چهار بيمار زن چاق انجام شد. بيماران مبتلا به چاقی بر پايه شاخص توده بدن، در پنج مرحله خط پايه و جلسه‌های ششم، دوازدهم، هيجدهم و بيست و چهارم، پرسش‌نامه روابط چندبعدی بدن – خود، ‌پرسش‌نامه طرح‌واره‌های ظاهر و پرسش‌نامه سبک زندگی کارآمدی وزن را تکميل نمودند. وزن‌کشی بيماران در آغاز هر جلسه درمان انجام می‌شد. داده‌ها به کمک رسم نمودار و محاسبه درصد بهبودی ارايه گرديدند. يافته‌ها: درمان شناختی‌رفتاری چاقی در کاهش وزن و ابقای آن مؤثر بود و به تغييراتی در رضايت از تصوير بدن، باورهای شخصی درباره ظاهر و خود کارآمدی وزن انجاميد. نتيجه‌گيری: رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلايان به چاقی مؤثر است.

  Abstract

  Objectives : The purpose of this study was to determine the effectiveness of cognitive-behavioral therapy in treating patients with obesity. Method: A single-case experimental trial of multiple-baseline type was carried out in two stages of losing and maintaining weight on four female patients with obesity. Patients with obesity in accord with Body Mass Index (BMI) responded to the Multidimensional Body-Self Relations Questionnaire (MBSRQ), Appearance Schemas Inventory (ASI), and Weight Efficacy Life-Style Questionnaire (WEL) at five stages of: baseline (pre-treatment), as well as sixth, twelfth, eighteenth, and twenty fourth sessions of treatment. Patients weighing was carried out at the beginning of each session. Data were presented using graphs and improvement rates. Results: Cognitive-behavioral treatment of obesity was effective in reducing weight and maintaining loss of weight and changes in body image satisfaction, personal beliefs about appearance and weight self-efficacy. Conclusions: Cognitive-behavioral therapy is effective in treating patients with obesity.