文章基本信息

标题：نگرش پزشکان، پرستاران و بيماران بستری در بيمارستان‌های منتخب روانپزشکی شهر تهران در مورد حقوق بيماران روانی
其他标题：Medical Staff and Hospitalized Patients' Attitude in Selected Psychiatric Hospitals in Tehran about Adaptation of Patients Rights Charter of Patients with Mental Disorder
本地全文：下载
作者：Mehrnoush Abbasi ; Arash Rashidian ; Mohammad Arab 等
期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2010
卷号：16
期号：3
页码：172-180
语种：Persian
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：
چکيده
هدف: با هدف شناسايی ضعفها و نارساييهای منشور حقوق بيماران روانی و ارايه پيشنهاد برای اصلاح آن به بررسی نگرش پزشکان، پرستاران و بيماران بستری در مورد ضرورت و قابليت اجرايی مفاد منشور حقوق بيمار پرداخته شد. روش: پژوهش به روش پيمايشی مقطعی و روی 71 پزشک، 97 پرستار و 105 بيمار بستری در چهار بيمارستان روزبه، ايران، امام حسين (ع) و رسول اکرم (ص) انجام شد. گويههای پرسش‌نامه پژوهشگرساخته حاضر از سه منبع 1- منشور حقوق بيمار مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، 2- موارد مطرح‌شده در منشور حقوق بيماران برگرفته از بررسی پارساپور و 3- مبانی قانونی مراقبت بهداشت روان در خصوص بيماران بستری، تهيه شده توسط سازمان جهانی بهداشت جمع آوری شد. برای تجزيه و تحليل يافتهها از آمار توصيفی و آزمون کروسکال- واليس استفاده شد. يافتهها: هر سه گروه با ضرورت نداشتن 3 بند «امکان انصراف از ادامه درمان از سوی بيمار برخلاف نظر تيم درماني»، «امکان رد درمان پيشنهادی از سوی بيمار برخلاف نظر تيم درماني» و «امکان ترک بيمارستان با رضايت شخصی بيمار برخلاف نظر تيم درماني» توافق داشتند. هر سه گروه بستری اجباری بيمار در شرايطی را که بيمار «خطری برای ديگران محسوب شود»، «قادر به مراقبت و تأمين نياز های خود نبوده، سلامت جسمی وی در خطر باشد» و «اقدام به خود کشی کرده باشد» ضروری ميدانستند. بيماران با محدودکردن فعاليت فيزيکی بيمار و استفاده از روشهای فيزيکی اجباری در درمان بيماری موافق نبودند. نتيجه‌گيری: منشور کنونی حقوق بيمار در ايران نميتواند به‌طور کامل پاسخگوی نيازهای بيماران روانی باشد.
其他摘要：
Abstract
Objectives: To address the weaknesses and shortcomings of the mentally disordered patients’ charter and presenting suggestions for its improvement, the opinions of doctors, nurses and inpatients about the necessity and feasibility of patients’ charter were sought. Method: The study was a cross-sectional survey carried out on 71 doctors, 97 nurses, and 105 inpatients in Roozbeh, Iran, Imam Hossein and Rasoul hospitals. Data were gathered through a self-performed questionnaire which was collected from Patients Rights Charter (Ministry of Health and Medical Education), the proposed patients’ rights cases and mental health care law (World Health Organization1382). Data were analyzed using descriptive statistics and Kruskal-Wallis test. Results: All three groups agreed with “the possibility of treatment withdrawal by patients against the medical team’s advice” and the “possibility of leaving the hospital against medical advice”. The three groups agreed upon keeping patients against their will in instances when the patient “poses a threat to others”, “is not able to take care of his/her personal needs and his/her health is endangered” or “has attempted suicide”. Patients disagreed with physical constraint of the patient and using physical force in treatment. Conclusion: The present Patients’ Rights Charter in Iran cannot totally cover the needs of mentally ill patients.
关键词：نگرش ؛ حقوق بيمار؛ بيمار رواني؛ کارکنان سلامت
其他关键词：attitude; Patients Rights Charter; mental patient; Health workers