هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش متغيرهای جمعيتشناختی و سلامت روان به عنوان متغير پيشبين بدرفتاریشدن با مراجعهکنندگان به کلانتریها و دادگاه خانواده تهران بود. روش: پرسشنامههای جمعيتشناختی، همسرآزاری و چک ليست علائم نود سؤالی تجديدنظر شده (SCL-90-R) بر روی افراد نمونه اجرا شد. افراد نمونه به شيوه نمونهگيری خوشهای و در دسترس از 49 کلانتری سطح شهر تهران و دادگاه خانواده با احتساب حجم نمونه 450 نفر انتخاب شدند. اطلاعات بهدستآمده با استفاده از تحليل رگرسيون چند متغيره و تحليل واريانس رگرسيون تجزيه و تحليل شد. يافتهها: نتايج نشان داد که متغيرهای جمعيتشناختی بارداری، سن و تحصيلات پايين، تعداد بالای فرزندان، اعتياد، بيکاری همسر و ابتلا به مشکلات روانپزشکی به عنوان متغير پيشبين در تجربه انواع بدرفتاریها (جسمی، جنسی و عاطفی) مطرح هستند (01/0p<)؛ به علاوه بارداری، تحصيلات و سن پايين و بیکاری زن و نيز تعداد بالای فرزندان پيشبينیکننده اين هستند که فرد انواع بدرفتاریها را در حد شديدی تجربه میکند. نتيجهگيری: شناخت عوامل مؤثر در بروز همسرآزاری میتواند به طراحی برنامههای هدفمندتری جهت کاهش و پيشگيری از آن کمک نمايد.
Objectives: The main objective of this research was to assess the roles of demographic and mental health variables as predictive variables of abuse among in-dividuals referred to police stations and family courts. Method: 450 individuals were selected through stratified convenience sampling from 49 police stations and the family court in the city of