هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشی الگويی از درمان جامع در مقايسه با درمانهای رايج برای کودکان و نوجوانان مبتلا به نخستين رويداد روانپريشی (FEP) در يک پیگيری دوساله بود. روش: در يک کارآزمايی بالينی 40 بيمار بستری در بخش کودک و نوجوان بيمارستان روزبه که بر مبنای معيارهای تشخيصی DSM-IV، به FEP مبتلا بودند، بهصورت تصادفی در دو گروه درمان رايج و درمان جامع قرار گرفتند. ارزيابيها در زمان بستری، ترخيص و در فواصل 6، 12، 18 و 24 ماه انجام شد. برای گردآوری دادهها برنامه کودکان برای اختلالهای عاطفی و اسکيزوفرنيا، تشخيص کنونی و طولعمر (K-SADS-PL)، مقياس نشانگان مثبت و منفی ((PANSS، مقياس نمرهگذاری شيدايی يانگ (Y-MRS)، پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI)، مقياس نمرهگذاری افسردگی هميلتون (HDRS)، مقياس ارزيابی کلی کارکرد (GAF) و مقياس ارزيابی کلی کودکان (CGAS) بهکار رفت. تجزيه و تحليل دادهها به روش 2c و t مستقل برای متغيرهای کيفی و رگرسيون با اثر تصادفی برای متغيرهای کمی انجام شد. يافتهها: شمار بازگشتها و مدت تداوم آنها در بيماران گروه جامع کمتر از گروه رايج بود. در هر دو گروه بهبودی قابلتوجهی بهدست آمد و مقايسه دو گروه در دورههای پيگيری گوناگون تفاوت معنیدار نشان نداد. نتيجهگيری: درمان جامع میتواند ميزان بازگشت را در کودکان و نوجوانان مبتلا به FEP کاهش دهد.
Objectives: This study aimed to compare the efficacy of an integrated treatment (IT) versus treatment as usual (TAU) in a group of inpatient children and adolescents with first episode psychosis (FEP) during a two year follow-up. Method: In a randomized controlled trial, 40 children and adolescents with FEP based on DSM-IV criteria were recruited from referrals to Robe Hospital (Tehran, Iran). They were divided into a TAU group (N=20), and an IT group (N=20) who received a low dose of atypical antipsychotic medications and family psycho-education program, and were followed up by telephone contacts. All participants were evaluated at admission and discharge as well as in 6, 12, 18 and 24 month intervals using the Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia-Present and Lifetime Version-Persian Version (K-SADS-PL-PV), Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), Young Mania Rating Scale (YMRS), Children's Depression Inventory (CDI), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), Global Assessment of Functioning Scale (GAF), and Children Global Assessment Scale (CGAS). Statistical methods consisted of analysis of independent t and c2 for qualitative variables, and random effect regression model for quantitative variables. Results: The two groups showed significant improvement in all outcome measures at different time-points. The rate and duration of recurrences were lower in the IT group compared to the TAU group. All of the other outcome measures were comparable in the two groups and there was no difference between them in different follow-up periods. Conclusion: Integrated treatment may decrease the rate and duration of recurrences in children and adolescents with FEP.