هدف: اين پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی روش درمانی آموزش مهارتهای اجتماعی و ترکيب آن با دارو درمانی در درمان زنان مبتلا به افسردگی اساسی انجام شده است. روش: نمونه مورد بررسی 21 زن مبتلا به افسردگی اساسی بودند که‏ به سه گروه دارو درمانی، آموزش مهارتهای اجتماعی، و درمان ترکيبی بطور تصادفی اختصاص داده شدند. به منظور کنترل‏ متغيرهايی همچون سن، ميزان تحصيلات، مدت ابتلا به بيماری، شدت افسردگی و ميزان سازگاری، گروههای آزمايشی با استفاده از تحليل واريانس با يکديگر مقايسه شدند. نخست نمرات پيش آزمون هر يک از آزمودنيها در پرسشنامه افسردگي‏ بک، مقياس درجه‏بندی افسردگی هاميلتون، و مقياس سازگاری اجتماعی بدست آمد و سپس روشهای درمانی به مدت‏ 5/2 تا 3 ماه (12 تا 15جلسه) در مورد آنها به کار برده شد. در پايان دوره درمان، دوباره تمامی بيماران با همان ابزارهاي‏ ياد شده مورد بررسی قرار گرفتند و نمرات پس آزمون با نمرات پيش آزمون مقايسه و تحليل شدند. يافته‏ها: يافته‏ها نشان‏ داد که روش درمانی آموزش مهارتهای اجتماعی بطور معني‏داری افزايش ميزان سازگاری در بيماران را به دنبال داشته است‏ (01/0> p ). همچنين آزمودنيهای گروه در مان ترکيبی در مقايسه با گروه دارو درمانی و گروه آموزش مهارتهای اجتماعی، بطور معني‏داری به بهبودی بيشتری دست يافتند (05/0> p ). از نظر کاهش نشانه‏های افسردگی، ميان گروه دارو درمانی و گروه آموزش مهارتهای اجتماعی تفاوت معني‏داری ديده نشد.

  Purpose : the purpose of this study was to evaluate the effects of social skills training, drug therapy and their combination in the treatment of females with major depressive disorder.

  Method : 21 females with major depression were randomly selected and were then randomly assigned to three (drug therapy, social skills training and combination therapy). In order to control the variables such as age, education, duration of disorder, intensity of depression and degree of adaptation, the groups were compared by analysis of variance (ANOVA), which showed that there were no significant differences between the groups in terms of variables mentioned above. Initially all of the subjects were administered the Beck Depression Inventory, Hamilton Rating Scale for Depression and Social Adaptive scale, then the treatment started. Intervention lasted for 2.5 to 3 months (12-15 sessions). At the end of treatment subjects were re-assessed by the same instruments. Results: the results showed that social skills training significantly increased adaptive functioning (P<0.01). combination therapy showed the best result. There were no significant differences between the groups in terms of depressive symptoms.