از آنجا که نگرش افراد به ويژه جوانان نسبت به ازدواج، تشکيل خانواده ومشکلات و موانع آن نقش به سزايی در گرايش آنها نسبت به ازدواج دارد، بررسی نگرش جوانان به ويژه قشر دانشجو نسبت به ازدواج و تشکيل خانواده دارای اهميت تلقي ميشود. در پژوهش حاضر نگرش 521 تن از دانشجويان مجرد رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتي درمانی ايران در مورد ازدواج مورد بررسی قرار گرفته است. اين افراد از مقاطع مختلف تحصيلی به شيوه نمونهگيری طبقهاي و تصادفی ساده انتخاب شدهاند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش را يک پرسشنامه نگرشی تشکيل داده است که پايايی آن از طريق آزمون- آزمون مجدد اندازهگيری و اعتبار صوری آن نيز بررسی شد. برای تجزيه و تحليل دادهها از روشهای آمار توصيفی و آزمون تحليل واريانس، آزمون t و آزمون شفه استفاده شده است. نتايج پژوهش اصلی نشان داد که نگرش دانشجويان در مجموع مثبت و در متغيرهای سن، وضعيت اقتصادی- اجتماعی، محل سکونت، مقاطع تحصيلی و اقدام به انتخاب همسر تفاوت معنيداری دارد. يافتهها نشان داد که گروه سنی 30-26 سال، گروه کم درآمد، گروه کارورز، دانشجويان شهرستانی و گروهی که برای انتخاب همسر اقدام کرده بودند، نگرش مثبتتری نسبت به ساير گروهها نشان دادهاند. در ضمن يافتههای پژوهش گويای آن است که ايجاد حمايتهای خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی و رفع موانع دست و پاگير نقش مؤثری در گرايش جوانان نسبت به ازدواج دارد.