در اين پژوهش، وضعيت سلامت روانی گروهی از کارکنان يک مجتمع صنعتی(411N= )که به شيوه نمونه‏گيری خوشه‏اي‏ انتخاب گرديدند با استفاده از آزمون  SCL-90-R مورد بررسی قرار گرفت. ميانگين سن افراد مورد برسی 6/39 سال و ميانگين سابقه کار آنان 7/17 سال بوده است. همچنين بيشتر آنها مرد (5/95%) بودند و 6/94% آنان به کار فنی اشتغال‏ داشتند. بيشترين درصد افراد مورد برسی تحصيلات ابتدايی داشته‏اند (5/36 درصد). برای تجزيه و تحليل داده‏ها از آزمونهای آماری خي‏دو، t مستقل و تحليل واريانس استفاده شد. نتايج آزمون با توجه به نقطه برش آزمون‏ (96/0 < GSI ) نشان داد که 96/37% از افراد مورد بررسی مشکوک به بيماری بوده‏اند. بيشترين شکايات افراد مشکوک به‏ بيماری به ترتيب مربوط به شکايات بدنی و اضطراب بوده است. هر چند بيشترين درصد افراد مشکوک به بيماری در گروه‏ سنی 40-31 سال، با سابقه کار 20-11 سال، افرادمتأهل، زنان و افراد با تحصيلات ابتدايی قرار داشته‏اند ولی ارتباط آماری معني‏داری ميان عوامل ياد شده و ابتلا به اختلالهای روانی ديده نشد.

This study investigated the mental health status of personnel of an industrial complex. Subjects (N=411), were selected through cluster sampling and were administered the SCL-90-R. The mean age of the sample was 39.6 with a mean of 17.7 years of service. The majority of the subjects were men (95.5%), were employed as technical workers (94.6%) and had elementary level education (36.5%), Data were analyzed by X2, t-test and analysis of variance. The results showed that 37.96% of the subjects obtained scores above the cut off point, indicating the presence of possible illness. Most of their complaints were of somatic nature and anxiety. Although a big proportion of this group had ages between 31 to 40, with 11 to 20 years of service, married and women, with elementary education, but there was no significant difference between these variables and mental disorders.