期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：1994
卷号：1
期号：2
页码：68-75
语种：Persian
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：در اين بررسی نگرش 13% از افراد 15 سال به بالای چندروستای شمال شهر تهران (151 مردو 149 زن) واقع در دو منطقه رودبار قصران و گلندوک، در زمينه بيماريهای روانی در سال 1370 سنجيده شد. اين پژوهش از نوع پژوهشهای تحليلی – توصيفی بوده وجهت بررسی روابط موجود بين متغيرهايی چون سن، جنس، سطح تحصيلات، شغل و نگرش آنان نسبت به بيماريهای روانی از آزمونهای آماری توصيفی و X2 استفاده گرديد. بطورکلی نتايج اين بررسی نشان داد که ازمودنيها، يک مفهوم منفی و کليشه‌ای درمورد بيماری روانی نداشتند، زيرا در مجموع 8/67 درصد از آنها دارای نگرش مثبت بودند. افراد با تحصيلات بالاتر و افراد جوانتر و شاغلين در رده‌های بالاتر، نگرش مثبت تری داشتند. در موردحفظ روابط اجتماعی با بيمار روانی در محيط کار و نگهداری بيماردرمنزل نگرش منفی بيشتری مشاهده نشد؛ اما در مواردی چون دوست شدن و به ويژه هم اتاق شدن با بيمار روانی، چندان تمايلی اظهار نگرديد. در مجموع بين تمايل به حفظ رابطه اجتماعی و متغيرهای مورد بررسی، رابطه معنی داری وجودنداشت.
其他摘要：The attitude of 13% of two rural districts population in the north of Tehran towards mental illness was examined through a questionnaire devised for this study Findings indicate that the variables of education and socio – economic class were inversely correlated with an attitude of pessimism toward mental patients. Furthermore, the variable of age was positively correlated with pessimism. On the whole 67.8% has an optimistic attitude toward the behaviors of mental patients.
