هدف: اين پژوهش به منظور بررسی پيش‏بينی کننده‏های بدرفتاری با کودک در چهارچوب کيفيت زندگی والديني‏ که کودکان آنها مورد آزار قرار گرفته بودند انجام شد. روش: به همين منظور کيفيت زندگی پدران و مادران 38 دانش‏آموز آزار ديده پسر پايه دوم مقطع راهنمايی از مناطق 3 ،4 ،5 ،6 و 19 مورد بررسی قرار گرفتند و با کيفيت زندگی  والدين 40 دانش‏آموز آزار نديده از همان مناطق که به صورت گروهی با گروه اول همتاسازی شده بودند مقايسه گرديد. داده‏هاي‏ پژوهش به کمک مقياس کودک آزاری و ضربه برای جداسازی کودکان آزار ديده و آزار نديده و همچنين پرسشنامه 192 سؤالی کيفيت زندگی گردآوری شدند. يافته‏ها: نتايج به دست آمده نشان داد که نمره کل کيفيت زندگی والدين‏ دانش‏آموزان آزار ديده بطور معني‏داری پايين‏تر از نمره کل کيفيت زندگی والدين دانش‏آموزانی است که مورد آزار قرار نگرفته بودند .مقايسه نيمرخ دو گروه در خرده مقياسهای سلامت جسمانی، تحول فردی، روابط زناشويی، روابط والد- فرزندی، رضايت شغلی، رفتار ابتکاری- هنری و اوقات فراغت تفاوت معني‏دار دو گروه را آشکار ساخت. در تحليل‏ رگرسيون با روش گام به گام نشان داده شد که نمرات خرده مقياسهای روابط زناشويی 45% و رفتار ابتکاری- هنري‏ 29% واريانس نمره آزار را تبيين مي‏کردند که آزمون تحليل واريانس اين دو ميزان را معني‏دار نشان داد. نتيجه: کيفيت‏ روابط زناشويی والدين و رفتار ابتکاری- هنری آنها بيشترين پيش‏بينی کننده‏های بدرفتاری با کودک بودند.

  Objectives : The present study was carried out to evaluate the predictive value of parental quality of life on abusive behavior with children. Method: This study investigated the life quality of the parents of 38 abused boys detected in the second grade of secondary schools of selected areas of Tehran. The results were compared with students matched for age and area of residency, without recent suffering of child abuse. Results: The findings revealed a lower quality of life of the parents of abused subjects at significant level in contrast to the control group. Comparison of the profiles of the two groups revealed lower physical health, individuation, marital discourse , parent-child relationship, job satisfaction, artistic-creative behavior and leisure time activity in the parents of abused children. Stepwise regression analysis revealed that the scores of marital discourse and artistic-creative behavior scales can successfully predict the variations of abusive scores. The mentioned scales showed significant effect on abusive scores in multivariate analysis. Conclusion: The quality of parents marital discourse and artistic-creative behavior have the greatest predictive value for parents' abusive behavior .