期刊名称:Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN:1735-4315
电子版ISSN:2228-7515
出版年度:2013
卷号:19
期号:2
页码:109-120
语种:Persian
出版社:Tehran University of Medical Sciences
摘要:هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثير آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذيرش و تعهد (ACT) بر استرس شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر بود. روش: تعداد 96 نفر از کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر بهصورت نمونهگيری در دسترس برای شرکت در پژوهش نامنويسی کردند و بهطور تصادفی، به سه گروه آزمايش، گفتوگو و شاهد اختصاص يافتند. گروه آزمايش در چهار جلسه 5/1 ساعته آموزش گروهی مبتنی بر ACT، با استفاده از الگوی باند و هيس، شرکت کرد. در گروه گفتوگو، آزمودنیها در چهار جلسه 5/1 ساعته درباره تغذيه و ورزش (نامربوط به موضوع اصلی مورد پژوهش) آموزش ديدند. گروه سوم هيچ آموزشی نديد. سه ماه پس از آموزش اصلی، در مرحله پیگيری گروههای آزمايش و گفتوگو دو جلسه 5/1 ساعته را گذراندند. در اين جلسهها نيز همان مطالب قبلی مرور و تمرين شد. آزمودنیها پيش و پس از مداخلهها و در مرحله پیگيری به پرسشنامههای استرس شغلی اسيپو (OOSI) و فرسودگی شغلی ماسلاخ و جکسون (MJJBI) پاسخ دادند. برای تجزيه و تحليل دادهها از روش تحليل واريانس با اندازهگيریهای مکرر استفاده شد. يافتهها: آموزش گروهی مبتنی بر ACT، افزون بر کاهش نمره کلی استرس شغلی (001/0p<)، به کاهش برخی از مؤلفههای استرس شغلی، شامل اضافهبار نقش (05/0p<)، ابهام نقش (001/0p<)، مرز نقش (01/0p<) و مسئوليت (001/0p<)، منجر شد. همچنين، آموزش مبتنی بر ACT مؤلفه احساس کاهش دستاورد شخصی را کاهش داد (05/0p<). نتيجهگيری: آموزش گروهی مبتنی بر ACT به کاهش استرس شغلی منجر میشود، اما بر فرسودگی شغلی اثر قابل توجهی ندارد.
其他摘要:Objectives: The aim of this study was to investigate the effects of group acceptance and commitment therapy (ACT) on job stress and burnout among personnel of Islamic Azad University, Azadshahr branch. Method: Ninety-six personnel of Islamic Azad University, Azadshahr branch were selected by volunteer available sampling method and assigned randomly to three experimental, let’s talk and control groups. During four 1.5-hour sessions, the experimental group received acceptance and commitment therapy (ACT) based on the Bond and Hayes model. Let’s talk group received nutrition and sports instructions (irrelevant to ACT) during four sessions of 1.5 hours. Control group received no training. Three months after the main training and in the follow-up stage, experimental and let’s talk groups had two sessions of 1.5 hours. During these sessions previous contents were reviewed again. Before and after interventions and during follow-up stage, the examinees completed Osipow’s Occupational Stress Inventory and Maslach and Jackson Job Burnout Inventory. Data analysis was done using repeated measures analysis of variance. Results: Group training based on the ACT not only decreased total job stress (p<0.001) but also diminished job stress factors, including role overload (p<0.05), role ambiguity (p<0.001), role boundary (p<0.01), and responsibility (p<0.001). Besides, ACT-based training decreased personal achievement (p<0.05). Conclusion: Group ACT-based training decreases job stress but has no considerable effect on job burnout.
关键词:آموزش گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد؛ استرس شغلي؛ فرسودگي شغلي
其他关键词:group acceptance and commitment therapy (ACT); job stress; job burnout