روش: 100 مصرف‎کننده‌ی حشيش (98 مرد و 2 زن) به روش نمونه‌گيری در دسترس برگزيده شدند و پرسش‌نامه‌ی شخصيت آيزنک را که بُعد روان‌پريشی‌گرايی را افزون بر ابعاد روان‌ نژندی‌گرايی و برون‌گرايی مي‎سنجد اجرا نمودند. برخی ويژگی‌های جمعيت‌شناختی آزمودنی‌ها مانند سن، الگوی مصرف و به‌کار بردن ساير مواد نيز گرد‎آوری شدند. داده‌های پژوهش به‌کمک روش‌های آمار توصيفی تحليل و ارايه گرديد.

يافته‎ها: اين بررسی روان‌پريشی‌گرايی قابل توجه را در 50 درصد از افراد نمونه نشان داد. ميانگين نمره‌ی روان‌پريشی‌گرايی به‌دست آمده در اين پژوهش از عددی که آيزنک در جمعيت ايرانی گزارش نموده بود، بيشتر بود.

نتيجه: با توجه به داده‌های به‌دست آمده در زمينه‌ی مصرف حشيش و روان‌پريشی‌گرايی به نظر مي‎رسد که حشيش مي‎تواند اثرات روان‌شناختی نامطلوبی بر مصرف‎کنندگان سنگين اين ماده بگذارد و به عنوان يک عامل خطرزا در بروز روان‌پريشی به‌شمار رود.

Objectives: The aim of this project was to assess the frequency and intensity of psychoticism or psychotic liability in cannabis users.

Method: 100 hashish consumers (98 males, 2 females) were selected via convenient sampling me- thod as the subjects of the study. They completed Eysenck Personality Questionnaire (EPQ) which measures the psychotic dimension in addition to neuroticism and extraversion. Some information on demographic characteristics such as age of the subjects, their pattern of consumption, and use of other substances were collected. Data were analyzed and presented by means of descriptive-statistical methods.

Findings: This study indicated the considerable psychoticism in 50% of the sample.The obtained mean score of psychoticism in this project was higher than the score, which Eysenck had reported for the Iranian population.

Results: Regarding the obtained data on cannabis use and psychoticism, it seems that cannabis may have adverse psychological effects on heavy users and can be considered as a risk factor for psy-chosis.