هدف: در اين پژوهش توانايی افتراق بويايی در بيماران مبتلا به اختلالهای اسکيزوفرنيا و اسکيزوتايپی با بيماران مبتلا به اختلالهای خلقی و افراد سالم مقايسه شده و تغيير اين توانايی در بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا پس از درمان مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: 22 بيمار مبتلا به اسکيزوفرنيا و 5 بيمار مبتلا به اسکيزوتايپی (با ميانگين سنی 41 سال)، 27 بيمار مبتلا به اختلالهای خلقی (13بيمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و 14بيمار مبتلا به اختلال دوقطبی نوع يک با ميانگين سنی 39 سال) و 28 فرد سالم (با ميانگين سنی 39 سال) برای بررسی انتخاب شدند. برای همهی افراد در آغاز ورود و برای بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا افزون بر آن، 3 و 6 هفته پس از آغاز درمان، آزمون تشخيص بويايی دانشگاه پنسيلوانيا انجام شد. تحليل دادهها بهکمک آزمونهای آماری کروسکال- واليس، خیدو، من- ويتنی و فريدمن انجام گرديد.
يافتهها: بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا و اسکيزوتايپی تفاوت معنیداری در زمينهی افتراق بويايی با افراد سالم داشتند. ميان ساير گروهها تفاوت معنيداری در اين زمينه يافت نشد. 3 و 6 هفته پس از درمان در نمرهی توانايی افتراق بويايی بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا تغيير معنیداری ديده نشد.
نتيجه: وجود اختلال افتراق بويايی دربيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا و اسکيزوتايپی و عدم تغيير آن پس از درمان به سود خصوصيت صفت مانند اين اختلال در اختلالهای يادشده میباشد.
Abstract
Objectives: The aim of this project was a two fold one was to compare the olfactory identifica-tion ability in patients with schizophrenia or schizotypy with that of the patients with mood dis-orders as well as the normal subjects the other was to assess any possible changes after treatment in olfactory identification ability in patients with schizophrenia.
Method: The subjects of the study comprised 22 patients afflicted with schizophrenia and five with schizotypy (mean age of 41 years old),28 patients with mood disorders (13 with major depressive and 14 with bipolar disorders with the mean age of 39 years old), and finally 27 normal subjects (mean age of 39 years old). All subjects were assessed initially and the patients with schizophre-nia were assessed twice more three and six weeks after the commencement of treatment with the University of Pennsylvania Smell Identification Test (UPSIT). The data were analyzed by Kruskal- Wallis, Chi- square, Mann-Whitney, and Freedman tests.
Findings: A significant difference was found between patients with schizophrenia and schitypy with normal subjects in olfactory identification ability. There was not any significant difference bet- ween other groups on this matter. No significant changes in olfactory identification ability were detected in schizophrenic patients after 3 and 6 weeks of treatment.
Results: Deficit in olfactory identification ability of patients with schizophrenia spectrum disorders, and its persistence despite treatment is testimonial to its trait-like characteristic in such disorders.