روش: اين پژوهش از نوع توصيفی– مقطعی بود و در آن 571 بيمار بستری در يازده بخش بيمارستان عمومی حضرت رسول اکرم(ص) مورد بررسی قرار گرفتند. بخش‌های کودکان، اورژانس، ICU و CCU از بررسی کنار گذاشته شدند. ابزار پژوهش يک پرسش‌نامه‌ی جمعيت‌شناختی بود. روش نمونه‏گيری غيرتصادفی و در دسترس بود.

يافته‏ها: توزيع فراوانی مصرف فعلی الکل 6/9%  بود (9/8% مرد و 7/0% زن) و در کل 4/25% افراد (8/22% مردان و 6/2% زنان) در طول عمر خويش سابقه‌ی مصرف الکل داشتند. بيشترين فراوانی مصرف فعلی الکل در بخش ارتوپدی (3/25%)، گروه سنی 29-15 سال (3/47%) و افراد با تحصيلات زير ديپلم (4/56%) ديده شد. فراوانی مصرف فعلی الکل در افراد متأهل 5/54% و در افراد مجرد، طلاق گرفته و همسر مرده 5/45% بود و الگوی مصرف هفتگی شايع‌ترين الگوی مصرف فعلی الکل بود (5/34%).

نتيجه: نتايج اين بررسی نشان مي‏دهد که مصرف الکل در بين بيماران بستری در بيمارستان عمومی شيوع قابل توجهی دارد و توجه به مداخله‌ی آن در تظاهرات و درمان بيماری‌های مختلف اهميت دارد.