هدف: اين پژوهش با هدف بررسی سطح کلسترول خون بيماران روانپزشکی بستری دارای افکار خودکشی و مقايسهی آن با سطح کلسترول خون بيماران مشابه که دارای افکار خودکشی نبودهاند، انجام شده است.
روش: در اين پژوهش توصيفی– مقطعی سطح کلسترول خون 374 بيمار (247 مرد، 127 زن) بستری در مرکز آموزشی- درمانی روانپزشکی ايران، در دو گروه با و بدون افکار خودکشی سنجيده و با هم مقايسه شد. اين افراد با تشخيصهای اسکيزوفرنيا (157 نفر)، اختلال دوقطبی (192 نفر)، افسردگی اساسی (68 نفر) و ساير اختلالهای روانپزشکی بستری شده بودند. برای تحليل دادهها آزمون آماریt بهکار برده شد.
يافتهها: سطح کلسترول پايه در دو گروه بيماران با و بدون افکار خودکشی تفاوت معنيدار نداشت.
نتيجه: شايد نتوان کلسترول خون را بهعنوان شاخص زيستشناختی و عامل خطر برای خودکشی در بيماران روانپزشکی بستری بهشمار آورد.
Abstract
Objectives: This project compared the level of blood cholesterol in hospitalized psychiatric pa-tients with suicidal ideations with that of similar patients with no suicidal thoughts.
Method: In this descriptive cross-sectional study, the level of blood cholesterol of 374 patients (247 males, 127 females) admitted at
Findings: There was no significant difference between suicidal with non-suicidal patients’ level of basal cholesterol.
Results: Level of blood cholesterol probably is not a biological marker, or a risk factor for suicide in hospitalized psychiatric patients.