زمينه و هدف: فرسودگی شغلی سندرمی است که با خستگی هيجانی، مسخ شخصيت و کاهش عملکرد شخصی شناخته می شود. به دليل تأثير منفی که فرسودگی شغلی بر کارکنان، سازمانها و بيماران دارد در سالهای اخير مورد توجه محقيقين زيادی قرار گرفته است. عليرغم وجود انتشارات متعدد در اين زمينه، کمتر به عوامل مؤثر بر فرسودگی شغلی توجه شده است لذا هدف از اين پژوهش بررسی بررسی ميزان فرسودگی شغلی پرستاران و تاثير چرخش شغلی بر فرسودگی شغلی آنان در بيمارستان آيت ا.. کاشانی تهران بود.

  روش بررسی: به منظور انجام اين پژوهش يک مطالعه همگروهی تاريخی در ميان دو گروه از پرستاران بيمارستان آيت ا.. کاشانی انجام گرديد تا درجه فرسودگی شغلی در ميان آنان تعيين گردد. تعداد پرستارانی که چرخش شغلی داشتند 59 نفر و آنان که نداشتند 29 نفر بودند. داده های مورد نياز توسط پرسشنامه که پرستاران تکميل می نمودند جمع آوری گرديد. برای جمع آوری اطلاعات در مورد فرسودگی شغلی از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ( Maslach ) استفاده شد.

  يافته ها: ميزان فرسودگی شغلی پرستاران از نظر خستگی هيجانی و مسخ شخصيت در حد کم و از لحاظ کاهش عملکرد شخصی در حد متوسط بود. هيچگونه اختلاف معناداری از نظر ابعاد فرسودگی شغلی بين دو گروه دارای مواجهه و بدون مواجهه با چرخش شغلی وجود نداشت. در مقايسه ميزان فرسودگی شغلی در ميان پرستاران بخشهای مختلف بيمارستان، بيشترين فرسودگی شغلی از نظر مسخ شخصيت مربوط به پرستاران بخش اورژانس بود و اختلاف معنی داری را با پرستاران بخشهای ديگر نشان داد(012/0 P = ).

Background and aims

 Job burnout is one of the syndromes which is known by emotional exhaustion, depersonalization, and deterioration of job performance. Due to the negative impact this syndrome on patients, employees, and organization in healthcare settings this issue has drawn attention of many researchers to itself during recent years. Despite the large number of publications in this area however, limited attention has been paid to the factors influencing job burnout. The goal of the present study was to determine the level of job burnout and impacts of job rotation on nurses burnout in Ayatollah Kashani hospital , Tehran.

Methods

 In order to do this research a historical cohort study was done to determine degree of job burnout among nurses with and without job rotation in Ayatollah Kashani Hospital in Tehran. The number for nurses with job rotation was (n=59) and without job rotation (n=29). Data was collected via a self-report ques tionnaire. Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess the job burnout of the subjects.

  Results

 The overall findings revealed that nurses had low level of emotional exhaustion, low level of depersonalization and middle level of declining in personal accomplishment. No significant difference was observed between the job burnout of the tow group of nurses - with and without rotation. In comparing the level of job burnout among the nurses of different wards (i.e. between wards comparison) the findings revealed that nurses of the emergency ward, had higher rate of depersonalization (P=0.012).

Conclusion

 The nurses burnout showed to be at the medium level with respect to the personal accomplishment subscale, which seems to require a managerial intervention in this hospital. Apparently job rotation as it is done currently has no significant impact on the nurses’ job burnout in Ayatollah Kashani hospital and these researchers suggest that other alternative approaches to be consider to be used to improve personal accomplishment and to decrease job burnout among the investigated nurses.