زمينه و هدف: به منظور ايجاد تناسب فيزيولوژيک بين کار و کارگر می توان از ظرفيت هوازی ( VO₂-max ) استفاده نمود. اين مطالعه با هدف برآورد VO₂-max و تعيين همبسته های آن در کارگران مرد بخش صنعت شهرستان شيراز، صورت پذيرفت.

  روش بررسی: در اين مطالعه ی مقطعی، 500 نفر از کارگران مرد کارخانجات شهرستان شيراز که از سلامتی برخوردار بودند، داوطلبانه شرکت نمودند. افراد مورد مطالعه به وسيله ی آزمون ارگومتری بر اساس پروتکل آستراند به مدت 6 دقيقه مورد ارزيابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه می باشد که خود از دو قسمت تشکيل شده بود. بخش اول ويژگی های دموگرافيک و بخش دوم ويژگی های آنترپومتريک و فيزيولوژيک فرد را شامل می شد.

  يافته ها: ميانگين و انحراف استاندارد سن در کارگران مورد مطالعه بترتيب برابر با 01/32 و 66/7 سال بدست آمد. ظرفيت هوازی در کارگران مورد مطالعه برابر با 263/0 ± 69/2 ليتر در دقيقه برآورد شد. نتايج اين مطالعه نشان داد که بين ظرفيت هوازی و سن، BMI و تعداد ساعات ورزش در هفته ارتباط معنی داری وجود دارد، در صورتی که بين اين متغير و قد و وزن ارتباط معنی داری مشاهده نشد. همچنين، آزمون های آماری نشان داد که بين ظرفيت هوازی و سيگار کشيدن ، ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0> p ). متغيرهايی از قبيل ماهيت کار، کار در نظام نوبتی، رضايت از کار و احساس خستگی حين انجام کار، ارتباطی با ظرفيت هوازی جامعه ی مورد مطالعه نداشتند. بر اساس نتايج بدست آمد معادلات رگرسيونی جهت برآورد ظرفيت هوازی ارايه شدند.

نتيجه گيری: از متغيرهايی همچون سن ، BMI ، سيگار کشيدن و تعداد ساعات ورزش در هفته، می توان به عنوان عوامل موثر بر VO₂-max نام برد.

Background and aims

In order to physiologically fit the job to the worker’s capability, maximum aerobic capacity (VO₂-max) is used. This study was conducted to estimate VO₂-max and determine its associated factors among workers of industrial sector of Shiraz city.

Methods

In this cross-sectional study, 500 healthy male workers employed in Shiraz city industries participated voluntarily. Subjects’ aerobic capacity was assessed by ergocycle test according to Astrand protocol for 6 minutes. A questionnaire consisted of two parts covering demographic, anthropometric and physiological characteristics was used as data collecting tool.

Results

Mean and standard deviation of age of workers was 32.01 and 7.66 years, respectively. Worker’s aerobic capacity was estimated to be 2.69±0.263 1.min^-1 . The results showed that there was association between VO₂-max and age, weight and BMI while no association was found between VO₂-max and height. Also, statistical analysis revealed association between VO₂-max and smoking and exercise per week (P<0.05). Nature of work , shift working, job satisfaction and fatigue had no association with aerobic capacity. Based on the results, regression equations were developed for estimation of aerobic capacity.

 Conclusion

Aerobic capacity had association with age, weight, BMI, exercise and smoking.