زمينه و هدف: درصد بالايی از ناراحتی های اسکلتی- ماهيچه ای به علت وضعيت بدنی نامناسب و طراحی ضعيف ايستگاه های کار می باشد. بنابراين پژوهش حاضر جهت بررسی ميزان شيوع اختلالات اسکلتی- ماهيچه ای، ارزيابی ايستگاه های کاری و بررسی تاثير اقدامات مداخله ای ارگونوميک در بين کارکنان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شيراز انجام گرديد.
روش بررسی : در اين مطالعه مداخله ای، 200 نفر از کارکنان واحد های مختلف دانشکده پزشکی شرکت نمودند. افراد به صورت تصادفی به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. اطلاعات به وسيله پرسشنامه، روش های استاندارد RULA QEC, جمع آوری شد و همچنين ليست ارزيابی ارگونوميک پست های کار به منظور ارزيابی شرايط کاری استفاده گرديد.
يافته ها: نتايج نشان داد که بعد از انجام اقدام مداخله ای جهت گروه آزمايش، بين افزايش آگاهی از اصول ارگونومی و بهبود ايستگاه کاری ارتباط معنی داری(p≤0.05 ) وجود دارد. همچنين کاهشی معنی دار(p≤0.05 ) در ميزان ناراحتی اسکلتی- ماهيچه ای توسط کارکنان گروه آزمايش بعد از مداخله، مشاهده گرديد. سطح خطر بعد از اقدام اصلاحی کمتر شد و وضعيت بدن بهبود يافت. همچنين ارتباط معنی داری (p≤0.05 ) بين سطح خطر با گردن و شانه درد در گروه آزمايش مشاهده شد. بعد از انجام مداخله، امتياز ايستگاه کار نيز افزايش معنادار(p≤0.05 ) يافت.
نتيجه گيری: بر اساس يافته های اين مطالعه می توان گفت که مداخله ارگونوميک می تواند باعث بهبود وضعيت بدن، ايستگاه های کار و همچنين کاهش ميزان شيوع اختلالات اسکلتی – ماهيچه ای در بين کارکنان شود.
Background and aims: High percentage of musculoskeletal disorders occurs due to awkward working posture and poor workstation design. So this study was conducted to determine the prevalence rate of musculoskeletal disorders , evaluate workstations and investigate the effectiveness of ergonomic interventional measures among medical school staff of Shiraz University of Medical Sciences (SUMS).
Methods: In this interventional study, 200 employees of different units of medical school of SUMS participated. They were randomly divided into experimental and control groups. Data were collected via anonymous questionnaire, RULA and QEC techniques as well as an ergonomic workstation checklist that was used to evaluate working conditions.
Results: The results showed that after conducting interventional program for the experimental group there was a significant relationship between employees' increased awareness of ergonomics and workstation improvement (p≤0.05). Additionally, the prevalence rate of reported musculoskeletal disorders in experimental group was significantly reduced following intervention (p≤0.05). After corrective measures, level of risk was decreased and working postures were improved. A significant relationship was observed between risk levels and neck and shoulder pain in the experimental group (p≤0.05) . Following the intervention, workstations scores were increased significantly.
Conclusion: On the basis of the findings of this study, it could be noted that the ergonomic interventional program was effective to improve working posture and workstations as well as to reduce the prevalence of musculoskeletal disorders among the staff