زمينه و هدف: شيوه تصميم گيری مديران می تواند در راستای عملکرد صحيح گروه های آموزشی در دانشگاه ها مؤثر باشد و تأثير مثبت آن بر سلامت سازمانی گروه سبب افزايش اثربخشی آن ميگردد. هدف از انجام اين پژوهش بررسی رابطهی بين شيوههای تصميمگيری مديران و سلامت سازمانی در گروههای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است.

روش بررسی: نوع پژوهش توصيفی، همبستگی است. جامعه آماری اين مطالعه، شامل کليه ی اعضای هيئت علمی دانشکدههای دانشگاه(594 نفر) در سال تحصيلی 88- 1387 بود و يک نمونه 234 نفری با روش نمونهگيری طبقهای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامهی محقق ساختهی شيوهی تصميمگيری و پرسشنامهی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فيلدمن(1990) بود . پايايی آنها با استفاده از ضريب آلفای کرونباخ (86/0=₁ r₂ =92/0 ،r ) محاسبه گرديد . تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرم افزار (SPSS (15 و در دو سطح آمار توصيفی و استنباطی صورت گرفت.

يافته ها: نتايج نشان داد که شيوهی تصميمگيری مشورتی، بيشترين ميانگين و شيوهی تصميمگيری آمرانه، کمترين ميانگين را در ميان مديران گروهها دارد. همچنين ميزان سلامت سازمانی بيشتر از سطح متوسط بوده، ليکن ميزان يگانگی نهادی و نفوذ مدير در سطح متوسط بوده است. از طرفی، رابطهی بين نمرات شيوهی تصميم گيری و ابعاد سلامت سازمانی معنادار و مثبت بوده است. ليکن رابطهی بين نمرات تصميمگيری آمرانه و ابعاد حمايت منابع و روحيه ، رابطهی بين نمرات تصميمگيری مشورتی و بعد يگانگی نهادی، رابطهی بين نمرات تصميمگيری مشارکتی و ابعاد يگانگی نهادی، حمايت منابع، روحيه و تأکيد علمی از نظر آماری معنادار نيست.

بحث و نتيجه گيری: تصميم گيری مبتنی بر مشورت و مشارکت در گروههای آموزشی ميتواند موجب تقويت و حفظ سلامت سازمانی شود. روحيه بالای اعضا و يگانگی نهادی از ابعاد مهم سلامت سازمانی بوده و به ارتقاء فرآيندهای آموزش و پژوهش در گروهها منجر خواهد شد.

Background and Aims: Managers decision making style can function effectively correct departments in universities and its positive impact on organizational health group will increase efficiency. The present study aims to examine the relationship between the decision-making styles and organizational health departments in Isfahan University of Medical Sciences.

Methods: A descriptive and survey research method was utilized. The statistical population included all 594 members of Isfahan Medical Science University Colleges from which a sample of 201 was selected though a classified random sampling

The data gathering instruments included, a researcher – made decision making questionnaire and the Ho & Feldmn (1990), organizational health questionnaire. The reliability of the instruments was estimated 0.86 and 0.92 respectively, though Cronbach Alpha coefficient. Utilizing SPSS (15) statistical software, both descriptive and inferential statistics were applied to analyze the data.

Results: Consultative decision making scored the highest average among the chairpersons, while the authoritative style scored the lowest average. The departments' organizational health was more than mean level in all dimensions except chairperson's influence. Moreover, a significant relationship was observed between decision making style and organizational health indices. Also a direct relationship was not observed between authoritarian decision makings and institutional integration, chairperson influence, consideration, initiating structure, and academic emphasis. A direct relationship was observed between Consultative decision making and chairperson influence, consideration, initiating structure, resource support, morale, and academic emphasis. A direct relationship was observed between Participative decision making and chairperson Influence, consideration, initiating structure.

Conclusion: Consultative and participative decision making can lead to enhancement and maintenance of organizational health. High morale and institutional integration are among important organizational health dimensions and they enhance teaching and research processes in departments.