زمينه و هدف: مهمترين فعاليت در فرآيند مديريت ريسک و ارزيابی ريسک، انجام ارزشيابی ريسک است. عدم وجود يک روش مناسب برای انجام اين فعاليت باعث شده که سازمان ‎ ها به استفاده از روش ‎ های ساده روی آورند و اين روش ‎ ها قادر به ارائه رتبه بندی دقيق از خطرات نيستند. اين مقاله به توسعه يک روش تحقيق جديد جهت ارزشيابی ريسک با هدف فايق آمدن بر محدوديت ‎ های موجود در روشهای ساده پايه ‎ ريزی شده است.

  روش بررسی: ﺑﺮای شناسايی خطرات در اين تحقيق از روش JSA استفاده شد. معيارهای ارزيابی ريسک با استفاده از روش گروه اسمی مشخص گرديد و رتبه ‎ بندی خطرات با تاپسيس فازی تعيين شد. در نهايت رتبه ‎ خطرات بدست آمده از دو روش ويليام فاين و روش پيشنهادی، با يکديگر مورد مقايسه قرار گرفت.

  يافتهها: بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيق مشخص گرديد که در روش ويليام فاين، خطرات گاز و تجهيزات در ارتفاع به طور مشترک رتبه 1، تردد رتبه 2، استرس روانی رتبه 3، حريق رتبه 4، انفجار و الکتريسيته به طور مشترک رتبه 5 و ارتفاع رتبه 6 را کسب نمودند. در صورتيکه در روش پيشنهادی استرس روانی رتبه 1، حريق رتبه 2، تردد رتبه 3، الکتريسيته رتبه 4، تجهيزات در ارتفاع رتبه 5، گاز رتبه 6، انفجار رتبه 7 و ارتفاع رتبه 8 را کسب نمودند.

  نتيجهگيری: چون روش پيشنهادی با لحاظ نمودن نظر تيم ارزيابی ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﻴﺺ خطرات شد و از طرفی با در نظر گرفتن شرايط واقعی منجر به تعيين صحيح معيارهای ارزيابی ريسک گرديد؛ ﻟﺬا ﻛﺎرﺑﺮد آن ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻦ رتبهبندی ريسک ‎ ها ﺗﻮﺻﻴﻪ می ‎ گردد.

Background and aims: Risk assessment is the most important function in the Risk management Process. Because the lack of existing a general methodology in this filed, organizations prefer to use simple approaches. These approaches are not capable of presenting an accurate ranking of dangers. The aim of this paper was to overcome the existing limitation of the simple approaches.

 Methods: The presented methodology used multi-attribute group decision making (MAGDM) technique based on fuzzy set theory. In this paper nominal group technique (NGT) and FUZZY TOPSIS are utilized in order to determine evaluation criteria and rank hazards, respectively. A typical job, first by William Fine method are evaluated and then by the proposed approach will be re-evaluated.

 Results: Evaluation criteria developed by NGT are: severity, probability, exposure, protective measure, preventive measures and failure to detect risk. The psychological stress risk was scored with 3th rank in the William Fine’s method while in the new method it was ranked at First.

 Conclusion: Results indicate that the proposed method provide an effective methodology for risk evaluation. This methodology reveals the hazards that was viewed as the unimportant hazards in simple methods. As the result of changes which were made in the risk ranking, management decisions was changed.