期刊名称：Galicia 21 : Journal of Contemporary Galician Studies
印刷版ISSN：2040-7181
电子版ISSN：2040-7181
出版年度：2020
卷号：2020
语种：English
出版社：Bangor University
摘要：O termo ‘Novo Cinema Galego’ foi empregado por vez primeira polo crítico de cinema Martin Pawley en 2010 para designar un movemento, unha xeración emerxente de directores galegos que non chegaban ‘tarde’ á súa participación nos debates e tendencias do cinema contemporáneo. Dende aquela, un grupo de críticos ten acompañado o movemento dende posicións militantes, adoito empregando os seus textos para xerar atención por filmes novos, tentando convertelos en eventos, coma estratexia para facelos relevantes centrándose no seu prestixio no circuíto internacional de festivais (como opostos a filmes máis populares). A lapela ten demostrado a súa eficacia pero, ao tempo, a proximidade entre cineastas e críticos revela algunhas fraquezas na crítica do cinema galego, sinaladas en textos escritos dende posicións máis distantes: evítanse normalmente algunhas controversias, algúns cineastas son ignorados ou os comentarios negativos son infrecuentes. Este artigo explora eses conflitos dentro do contexto dun sistema cultural pequeno, empregando o termo da distinción de Bourdieu e o concepto de escena (tirado dos Popular Music Studies), para analizar os métodos que un movemento periférico pode desenvolver para gañar relevancia internacional e as tensións que estes métodos xeran.
其他摘要：The term ‘Novo Cinema Galego’ was first used by film critic Martin Pawley in 2010 to name a movement; an emerging generation of Galician directors that were not ‘late’ in their participation in current debates and tendencies in contemporary cinema. Since then, a number of critics have accompanied the movement from militant positions, usually using their texts to draw attention to new films, trying to turn them into events, as a strategy to make them relevant by focusing on their prestige within the international festival circuit (as opposed to more popular films). The label has proven to be successful, but at the same time the proximity between filmmakers and critics has revealed some flaws in film criticism in Galician cinema, as shown by some texts written from more distant positions: some controversial subjects tend to be avoided, some filmmakers are ignored and negative comments are quite uncommon. This article explores those kind of conflicts within the context of a small cultural system, using Bourdieu’s work on distinction and the concept of scene (drawn from Popular Music Studies) to examine both the methods with which a peripheral movement can gain international relevance and the tensions those methods create.
