摘要：Bu araştırmanın amacı, yeniliğin yayılması teorisi çerçevesinde uzaktan eğitim öğrencilerinin mobil öğrenmeyi benimseme düzeylerini çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Nicel araştırma yöntemlerinden tekil tarama modelinde tasarlanan araştırmanın katılımcılarını Türkiye’deki bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 386 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Mobil Öğrenme (M-Öğrenme) Benimseme Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde verilerin özelliklerine göre parametrik ve parametrik olmayan analiz yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin m-öğrenmeyi benimseme açısından kendilerini yüksek düzeyde yeterli gördükleri, erkek öğrencilerin m-öğrenmeyi benimseme düzeylerinin kadın öğrencilere göre daha yüksek çıktığı, öğrencilerin karar türü olarak çoğunlukla mobil öğrenmeyi “kendi” istekleri ile benimsedikleri görülmüştür. Uzaktan eğitim öğrencilerinin karar aşamasına göre genel olarak “benimseme”, “uygulama” ve “doğrulama” aşamasında oldukları tespit edilmiştir. M-öğrenme yenilikçilik özelliklerine göre ise öğrencilerin en çok “erken çoğunluk” özelliklerine sahip oldukları görülmüştür. Araştırmanın sonuçları doğrultusunda öğrencilerin mobil öğrenmeyi benimseme düzeylerinin mobil teknolojilerin kullanımıyla ilgili olabileceği ve dolayısıyla yükseköğretimde mobil teknolojilerin kullanımına ilişkin yaşantılara daha çok yer verilmesi önerilmiştir.
