摘要：Niniejsze opracowanie stanowi próbę analizy możliwości oddziaływań terapeutycznych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie w warunkach izolacji więziennej. Praktyka kliniczna oraz doniesienia z badań wskazują na zasadność poszerzania oddziaływań resocjalizacyjnych, programów korekcyjnych o głębszą pracę terapeutyczną z osadzonymi. Warunki izolacji więziennej poniekąd utrudniają nawiązanie relacji terapeutycznej, z drugiej jednak strony, budowanie kontaktu pomiędzy osadzonym a terapeutą może stanowić swojego rodzaju trening budowania relacji oparty na wzajemnym szacunku i zaufaniu. W artykule przedstawione zostały możliwości pracy z osobą stosującą przemoc w rodzinie, a w szczególności w związku romantycznym, w nurcie behawioralno-poznawczym oraz systemowym. Głębsza analiza możliwości oddziaływań terapeutycznych wskazuje na zasadność łączenia obu technik, z jednej strony, wyposażając klienta w narzędzia i techniki do zmiany zachowań, a z drugiej, stwarzając przestrzeń do pracy w szerszym kontekście rodzinnym. W pracy podjęto też próbę analizy możliwości pracy z parą, w relacjach której dochodzi do przemocy, czy to w warunkach izolacji więziennej, czy też po opuszczeniu zakładu karnego. Przedstawione rozważania poszerzają postrzeganie warunków izolacji więziennej o możliwości budowania nowej rzeczywistości i zmianę zachowania już w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności.
