摘要：Bu çalışmanın amacı, sözleşme tasarımının ekonomik rasyonelini araştıran çalışmalar üzerine bir değerlendirme yapmaktır. Bu amaçla Parkhe’nin (1993) sözleşmenin karmaşıklık derecesini etkileyen işlemsel ve ilişkisel belirleyiciler üzerine gerçekleştirdiği çalışmadan yola çıkılarak bir literatür taraması gerçekleştirilmiştir. Sözleşme tasarımı üzerinde işlemle ilişkili faktörler, güven, önceki ilişkilerden elde edilen deneyim ve örgütler arası öğrenme çabalarının belirleyici olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca sözleşme tasarımını etkileyen faktörlerin sözleşmenin boyutları (sözleşmenin karmaşıklığı, sözleşme şartlarının özgüllüğü, koşul planlaması ve sözleşmenin bağlayıcılığı) üzerinde farklı etkiler yaratmakta olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle sözleşme tasarımını etkileyen faktörleri yönetişim meseleleri (teminat, eşgüdümleme ve uyarlanma) ve sözleşmenin boyutları (sözleşmenin karmaşıklığı, sözleşmenin süresi, sözleşme şartlarının özgüllüğü, koşul planlaması, sözleşmenin bağlayıcılığı vs.) arasındaki ilişkileri dikkate alarak açıklayan gelecek çalışmaların literatüre katkı sağlayabileceği düşünülebilir. Sonuç olarak bu çalışma sözleşme tasarımını etkileyen faktörleri araştırmayı hedefleyen gelecek çalışmalar için örgüt iktisadı ve stratejik yönetim bakış açıları temelinde bütünleştirici bir kavramsal model önermektedir.
