摘要：W okresie transformacji systemu bankowego pojawiały się liczne głosy krytykujące nadmierny udział kapitału zagranicznego w tym sektorze. Przedstawiano potencjalne zagrożenia dla stabilności systemu bankowego i gospodarczego, jakie mogą wynikać z dysproporcji pomiędzy udziałem kapitału krajowego i zagranicznego we własności banków. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy wyrażane obawy znalazły odzwierciedlenie w przebiegu rzeczywistych procesów na krajowym rynku usług bankowych, w okresie obecnego kryzysu światowego systemu finansowego. W pierwszym punkcie przedstawiono strukturę podmiotową i własnościową krajowego sektora bankowego. Z uwagi na fakt, że definicje takich kluczowych dla niniejszego tekstu pojęć, jak bank, instytucja kredytowa, czy instytucja finansowa, zawarte w regulacjach unijnych i prawie krajowym nie pokrywają się, w punkcie drugim artykułu poddano je analizie. W kolejnym punkcie tekstu scharakteryzowano, w oparciu o raporty Komisji Nadzoru Bankowego i Narodowego Banku Polskiego, zachowania banków na rynku usług kredytowych i w zakresie przepływów finansowych pomiędzy krajowymi spółkami – córkami a zagranicznymi spółkami – matkami w latach 2007 – 2011. Ostania część artykułu poświęcona została ocenie koncepcji wykupu banków zagranicznych przez kapitał krajowy lub niebankowe konsorcja krajowo – zagraniczne, w świetle sytuacji na krajowym rynku bankowym
关键词：krajowy system bakowy; inwestycje zagraniczne; struktura włas-nościowa krajowego sektora bankowego; wykup banków zagranicznych
