摘要：مقدمه علی‌رغم مطالعات بسیار پیرامون روش‌های نوین آموزش در مورد دانشجویان پزشکی، آموزش دستیاران چندان مورد کنکاش و بررسی قرار نگرفته است. معرفی مورد معمولا وسیله‌ای مناسب برای آموزش علمی- بالینی است و طراحی با استفاده از روش‌های طب مستند (Evidence-Based) یک شیوه مناسب برای معرفی موارد بر پایه یافتن علت بالینی خواهد بود. بدین منظور، مطالعه‌ای با هدف تعیین نظرات دستیاران در مورد مقایسه روش‌های آموزشی سنتی و بحث عمیق در نحوه فراگیری آنان انجام شد. روش‌ها در یک مطالعه پیش تجربی (pre experimental) یک گروهی، یک مرحله‌ای (پس آزمون) جلسات آموزشی بحث موردی (case discussion) خاص به صورت ماهیانه، ویژه دستیاران داخلی، طراحی و با استفاده از یک پرسشنامه، این شیوه با شیوه آموزش سنتی مقایسه شد. هر مورد با یک مسأله آغاز شده، سپس علائم بالینی، نشانه‌های معاینه و آزمایشگاهی به ترتیب ارائه می‌گردید. در انتها یک سوال مشخص بالینی طرح می‌گردید. در مواردی که یافته جدید، رادیولوژیک یا هیستولوژیک بود، سعی شد تا نمای ظاهری واقعی یافته ارائه شود. پس از برگزاری ششمین جلسه آموزشی، تعداد 50 پرسشنامه بطور غیرتصادفی بین دستیاران داخلی شرکت‌کننده توزیع شد که تعداد 31 پرسشنامه تکمیل گردید. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS-11 به صورت توزیع فراوانی نظرات و آزمون کروسکال والیس (Kruskal Wallis) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج شرکت‌کنندگان در همه موارد تاثیر جلسات آموزشی بحث عمیق (Hard Talk) را مثبت ارزیابی کرده‌اند بطوری که در مورد امکان پـرسش از سخـنران و ایجاد چـالش علـمی 8/54 درصد، در مورد یادگیری مطالب در طی جلـسه 6/80 درصد، در مورد تطـابق محتوا با نیازهای واقـعی محیط کار 4/77 درصد، در مورد امکان استفاده از تـجربیات اساتید 2/77 درصد و در مورد میزان حجـم و انتقال دانش در زمان محدود 7/67 درصد شرکت‌کنندگان در مطالعه جلسات بحث عمیق را نسبت به سخنرانی سنتی بهتر ارزیابی کرده‌اند. بحث در مجموع، این مطالعه نتایج یک تجربه نسبتا موفق را در شرایط محدود برای آموزش دستیاران نشان داد و با توجه به کمبود آموزش‌های مدون برای دستیاران و بخصوص کمبود استفاده از شیوه‌های نو در این زمینه، می‌تواند راهگشای سایر پژوهش‌های مشابه باشد.
其他摘要：Introduction. Despite growing evidence in the field of undergraduate medical education, there is not much data on resident training. Case presentation is a useful tool for scientific clinical education which along with evidence based medicine will become an interactive training method. So, the goal of this study was to compare traditional educational methods with hard talk and their role in learning process, based on residents' viewpoints. Methods. In a pre-experimental study, special monthly case discussion sessions (named "Hard talks on gastroenterology") were designed for internal medicine residents of Shaheed Beheshti University of Medical Sciences. Then the data were collected using an attitude measurement questionnaire. Each educational case was started with a title followed by history, physical examination data, as well as paraclinical lab results, respectively. The scenario ended with a definite clinical question about next needed test, diagnosis or treatment. After the sixth session, questionnaires were distributed non-randomly among 50 participants and 31 questionnaires were completed. The data were analyzed by SPSS 11 using frequency distribution and Kruskal Wallis. Results. Residents were more positive toward Hard talks. They evaluated the possibility of challenge with speakers 54.8%, learning the presented subject during the session 80.6%, the compatibility of the subject with residents' real needs 77.4%, the possibility of using the attending physician experiences 77.2%, volume of knowledge transfer in a session 67.7%. The participants considered the Hard talks better than traditional methods. Conclusion. In general, this study showed a relatively successful experience in resident training. Due to the lack of new methodologies in resident education this can be used as a guide for designing new interventions in the field.
关键词：دستیار; آموزش بالینی; بحث مورد; طب مستند
其他关键词：Resident; Clinical Education; Case discussion; Evidence Based Medicine
