摘要:مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی تبریز مقدمه. یکی از مهمترین دلایل نارسایی سیستم آموزش سنتی در توانمند ساختن پزشکان کشور برای انجام وظایف حرفه ای کاربرد روش آموزش بر مبنای بیماری است در حالیکه هیچ بیماری در مراجعه به پزشکان عرصه های بالینی مختلف ، نام بیماری خود را ذکر نکرده ، بلکه شکایت خود را ذکر می نماید و وظیفه پزشک حرکت از سمت شکایت به سمت تشخیص بیماری و درمان آن است. متاسفانه در آموزش مداوم چنین روش آموزشی هنوز جایگاه خود را چندان باز نکرده و تاکید همچنان بر روش سنتی است. برای تطبیق دادن آموزش مداوم با مراحل فرآیند بالینی لازم است که ابتدا شکایات شایع بیماران تعیین شود ( بررسی نیاز احساس شده پزشکان ) تا آموزش مراحل فرآیند بالینی بر روی آن شکایت متمرکز گردد. بنابراین تحقیقی لازم بود که شکایات شایع را تعیین کند. روشها. مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی میباشد. با استفاده از کتب کلاسیک سمیولوژی پرسشنامه ای خود ایفا حاوی اطلاعات دموگرافیک و 153 سوال رتبه ای طبق مقیاس لیکرت طراحی شد. ابتدا مطالعه آزمایشی انجام شد. طی آمار به دست آمده از سازمان نظام پزشکی از میان تعداد کل پزشکان عمومی سراسر کشور که 26217 نفر بودند ، بر حسب نمونه گیری به روش multi - stage random sampling ، تعداد 5000 پزشک عمومی در کل کشور انتخاب شدند و پرسشنامه مذکور برای آنها ارسال گردید که در مجموع 1707 نفر پرسشنامه را تکمیل نموده و بازگرداندند. یافتهها. در تحلیل آماری اطلاعات خام ، فراوانی ساده و نسبی پزشکان عمومی که با هر شکایت به طور شایع و ناشایع مواجه شده بودند ، توصیف و سپس با کمک آزمون مجذور کای تفاوت میان دو گروه بررسی شد. سپس تفاوت میان شایع ترین علامت هر کدام از سیستمهای بدن بر حسب متغیر جنسیت پزشکان و مدت طبابت ( به سال ) مورد آزمون قرار گرفت و تفاوت معنی دار آماری نشان داده شد شایعترین نشانهها در هر کدام از سیستمهای بدن به ترتیب زیر میباشد: در شکایات عمومی:تب(84%)، شکایات پوستی: خارش(90%)، شکایات مربوط به سر: سردرد ؛(5/96%)، شکایات چشمی:قرمزی چشم(8/75%)، شکایات گوش: عفونت گوش (8/81)، شکایات عفونت بینی و حلق:آبریزش بینی (90%) و خونریزی بینی (1/90%) شکایات دهان و گلو: گرفتگی صدا (94%)، شکایات گردن: خشکی گردن(7/67%)، شکایات مربوط به پستان: درد یا احساس ناخوشایند(5/46%)، شکایات مربوط به گردن : سرفه ( 5/97%)، شکایات قلبی: طپش قلب (8/91%)، شکایات گوارشی: تهوع و استفراغ(9/93%)، شکایات دستگاه ادراری: خون ادراری(5/95%)، شکایات دستگاه تناسلی مؤنث: قاعدگی دردناک(1/86%)، شکایات روانپزشکی: افسردگی(9/88%)، شکایات دستگاه تناسلی مذکر: زخم آلت تناسلی (6/45%)، شکایات سیستم اعصاب:ترمور(4/72%)، شکایات عروق محیطی: اسپاسم عضلانی (3/80%)، شکایات سیستم اسکلتی عضلانی : کمردرد (3/98%)، شکایات غدد درونریز: قند بالا (5/82%)، شکایات خون: کم خونی(1/92%). تفاوت میان پزشکان خانم و آقا در پاسخدهی به نشانههای شایع بعضی از دستگاهها از جمله دستگاه تناسلی مؤنث مشخص میباشد. بدین ترتیب که آقایان با 9/83% و خانمها با 6/93% قاعدگی دردناک را به عنوان شایع ترین نشانه ذکر کردهاند. نتیجه. محققین به یک برآورد اولیه از شایعترین شکایات در استان تهران و شهرستانها ( به تفکیک ) دست یافتند. با توجه به نتایج به دست آمده ، به نظر می رسد که با توجه به متغیر جنسیت پزشکان عمومی شاغل در کشور و مدت طبابت و محل طبابت ایشان ،می بایست برنامه های آموزش مداوم با حرکت به سمت سیستم مدرن آموزش بر مبنای شواهد و مستندات و بر مبنای نیاز پزشکان در حیطه طبابت ، برنامه ریزی شوند تا بدین ترتیب پزشکان را در رفع نیازهای جامعه توانمندتر نماید. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, تبریز.
其他摘要:Introduction. One of the most important reasons of failure of traditional medical education in preparing efficient and competent physicians for the real world of practice is using disease-oriented medical education. However patients never tell their diseases to physicians, but mostly they complain their symptoms and the physicians should diagnose the problem and attempt to its treatment. Unfortunately in our programs in Continuing Medical Education (C.M.E.) there is a little chance for teaching clinical process. For adjusting C.M.E. programs with stages of clinical process we should first determine the most important & common symptoms (physicians' needs) and then focus the C.M.E. programs on teaching clinical process of these symptoms. Methods. By using the classic semiology books, a questionnaire which contained demographic information and 153 questions ranked by Likert scale was designed. First we did a pilot study. According to statistics of Medical Council we selected 5000 general practitioners (G.P.s) by multi-stage random sampling method from 26217 G.P.s in Iran. 1707 questionnaires were completed and returned to researchers. Results. In data analysis the frequency and percent of G.P.s who were encountered with symptoms, were described and then by K square test the difference between 2 groups were identified. Also according to sex of physicians and duration of practice, the most common symptoms of each system of the body were tested and there was a significant difference statistically. The most common symptoms in each of the disciplines were as follow: General system: fever (84%), Skin problems: itching (90%), Head and Neck: headache (96.5%), Eye Diseases: red eye (75.8%), Ear problems: ear infection (81.8%), Nose & Throat problems: discharge of nose (90%) & epistaxis (90.1%), Mouth problems: hoarseness (94%),Neck problems: stiffness (67.7%), Breast problems: pain or discomfort in breast (46.5%), Respiratory system: coughing (97.5%), Heart disorders: palpitation (91.8%),G.I . disorders: nausea & vomiting (93.9%), Urinary system: hematuria (95.5%),Female genitalia: dysmenorrhea (86.1%), psychology: depression (88.9%), Male genitalia: penis sore (45.6), Neurology: tremor (72.4%), Vascular system: muscle spasm (80.3%), Musculoskeletal system: back pain (98.3%),Endocrine system: high blood sugar(82.5%), Hematology: anemia (92.1%). Conclusion. We had a final result from the most common symptoms in Tehran and other provinces. It is proposed to design C.M.E. programs in direction of evidence-based medicine and G.P.s' needs in practice and also on the basis of determining the sex of G.P.s and duration of practice, and the state of their practice, so that the physicians will be more competent and efficient to solve the needs of the community.