摘要：مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی تبریز مقدمه. با توجه به شیفت آموزش پزشکی از مراکز وابسته به بیمارستانهای دانشگاهی به مراکز طب سرپایی در دهه اخیر ، هدف اصلی این مطالعه ارزیابی آموزش سرپائی از دیدگاه کارورزان در بخش های بالینی دانشکده پزشکی تبریز می باشد روشها. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که شامل سئوالاتی در مورد میزان آشنایی با اداره بیماران ، میزان کیفیت آموزش سرپائی ، کافی بودن فرصت آموزش سرپائی – نحوه الگوی کار و در نهایت نقش اساسی اساتید و رزیدنتها در آموزش سرپائی دانشجویان در 429 کارورز ورودی 74 و 75 ، جمع آوری و نتایج با استفاده از برنامه EPI info مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها. از میان 429 کارورز 7/42% از یک دوره آموزشی سر پائی یکماهه ، تنها 1 تا 5 روز در درمانگاهها حضور داشتند . در 9/51% موارد ، کارورزان نقش اصلی خود را در درمانگاه اخذ شرح حال و معاینه و اقدام درمانی همرا با نظارت ذکر کردند . 4/62% کارورزان معتقد بودند که اساتید در اکثر موارد در درمانگاهها حضور دارند (P < 0/01). 6/64% اظهار نمودند که رزیدنتها در آموزش سرپایی کارورزان شرکت داشتند . تعداد روزهای آموزش سرپایی و حضور رزیدنتها رابطه معنی داری با میزان آشنایی با اداره بیماران نشان داد (P < 0/01) . در بررسی 12 بخش بالینی در 100% موارد کارورزان اظهار نمودند که » تا حدودی « با اداره بیمار آشنا شده اند و کیفیت آموزشی سرپائی را در بخشهای اطفال ، گوش حلق بینی ، روانپزشکی ، غدد ، گوارش ، زنان و زایمان خوب تفسیر نموده اند (0/01 P <). نتیجه. افزایش مدت زمان آموزش طب سرپائی در مراکز سرپائی ، حضور پر بارتر اساتید و دستیاران و پرداختن بیشتر به جنبه های عملی چگونگی اداره بیماران سرپائی از اهم مسائل آموزش پزشکی سرپائی در دوره پزشکی عمومی می باشد. آدرس. بخش پزشکی اجتماعی, دانشکده پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, تبریز.
其他摘要：Introduction. According to shift of medical education from inpatient to outpatient centers in recent years ,the aim of this study is to determine the attitude of Interns about outpatient education in all clinical departments in medical school. Methods. 429 Interns were entered this study . A questionnaire composed of questions on the quality of outpatient education, time of the learning in the clinics, pattern of learning and the role of faculty members in education was completed by the participants. Data was analyzed by the EPI info program. Results. Among 429 Interns, 42.7% spent just 1-5 days in clinics instead of 1 month. The main role of interns was history taking, physical examination and treatment planning with supervision. 62.4% believed that faculty members were in the clinic in order to teach most of the time (p<0.01). 64.6% mentioned that residents took part in Intern’s teaching . Number of outpatient education and the presence of residents were significantly related to the outpatient education process(p<0.01). In 12 clinical departments 100% of interns mentioned that they could “somehow” manage the patients and they believed that the quality of education in pediatrics, ENT, psychiatry, endocrinology, gastroenterology, obstetrics and gynecology departments was good(p<0.01). Conclusion. Increasing the time of ambulatory medicine education and presence of faculty members and residents and also teaching the practical aspects of patient management are important issues in outpatient management.
