标题：بررسی عوامل ایجاد انگیزه در پزشکان عمومی به منظور شرکت در برنامه های آموزش مداوم در دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1381
其他标题：To study the factors of establishing motivation in general physicians in order to enter into continuing education programs in Arak University of Medical Sciences in 2002
摘要：مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی اراک مقدمه. بازآموزی جامعه پزشکی به عنوان بخش از آموزش نیروی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. نظر به اینکه اهداف برنامه های بازآموزی صرفا محدود به کسب آگاهی نیست و ایجاد دگرگونی در روش های رفتاری، استدلال، منطق و فرهنگ حرفه ای را نیز شامل می شود لذا مطالعه سطح انگیزش پزشکان و ایجاد علاقه در آنان به منظور شرکت در برنامه ها ضروری به نظر می رسد. اهداف این پژوهش، تعیین ارتباط 7 شاخص به عنوان عوامل انگیزشی بوده که شامل سهولت، تناسب، توجه به فرد، خود آزمایی، علاقه، تحقیقات نظری و نظام بندی می باشد. روشها. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه 22 سئوالی بوده که Reliability آن 68% تعیین گردید. حجم نمونه حدود 360 پزشک در استان مرکزی بوده که از طریق آزمون Chi و نرم افزار SPSS داده ها مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها. این پژوهش ارتباط معنا داری را بین کلیه شاخص ها با ایجاد انگیزیش در پزشکان نشان داد (P<0.0001) بطوریکه ضریب همبستگی در توجه به فرد 809/0، در تناسب 605/0، در تحقیقات نظری 523/0، نظام بندی 509/، خود آزمایی 491/0 و ایجاد علاقه 483/0 بوده است. بین جنسیت، سن، سابقه خدمت و میزان امتیازات کسب شده با شاخص ها ارتباط معنا داری مشاهده نشد. اما بین محل فعالیت با شاخص سهولت و ایجاد علاقه ارتباط معنا داری مشاهده گردید (05/0 p<) نتیجه. این پژوهش نشان داد هر چه به پزشکان اجازه مشارکت و اظهار نظر در برنامه ها داده شود و برنامه ها از نظر زمانی و مکانی برای آنها مناسب تر باشد امکان ایجاد انگیزه بیشتر خواهد شد. همین طور تناسب آموزش ها با نیازهای درمانی، بیماری های کثیر الوقوع و نیز ارائه شیوه های مداوای جدید و اصلاح روند تشخیص و درمان اشتیاق آنان را بر می انگیزاند. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی اراک, اراک.
其他摘要：Introduction. Continuing education of physician society as a part of human power education is especially important. For changing methods of behavior, reasoning and professional culture, the study of the level of physicians’ motivation for enrolling in the programs is necessary. To determine the relationship of 7 indicators as motivation factors which consist of: Convenience, Relevance, Individualization, Self-Assessment, Interest, Speculation and Systematic has been the objective of this research. Methods. The tool for gathering data was a questionnaire with 22 questions which its reliability determined 0.68. The sample number was 36 physicians in Markazi province. The data was analyzed by chi2 test and SPSS software. Results. This research showed a significant relationship between all the criteria of establishing motivation in physicians (p=0.0001). Coefficient of correlation was 0.841 in individualization, 0.809 in convenience, 0.605 in relevance, 0.523 in speculation, 0.509 in systemic, 0.491 in self-assessment and 0.483 in creation of interest. No significant relationship between sex, record of service and level of acquired licenses as an indicator was observed, but there was a significant relationship between place of activity and interest and convenience indicators (p<0.05). Conclusion. This research showed that the creation of motivation will be more if physicians are asked for participating in programming and express their opinion about programs and the time and place of the programs. Also, their anxiousness will be stimulated if there is relevancy between educations and treatment needs, frequent disease, giving new treatment methods and improvement the procedure of diagnosis and treatment.
