摘要：مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی مشهد مقدمه. آموزش مهارتهای حیات بخش مامایی، گام مهمی جهت کسب دانش روز و افزایش مهارت ماماها در جلوگیری از مرگ مادر و نوزاد، خصوصا در مناطقی که به پزشک دسترسی ندارد، می باشد پس از اجرای هر برنامه آموزشی نتیجه آموزشی و میزان موثر بودن آن باید مورد سنجش قرار گیرد بوسیله آزمون ایستگاهی می توان مهارت فرد را در انجام وظایف خاص به روش عینی ارزشیابی نمود. در این آزمون قضاوت و سوگیری ممتحن در ارزشیابی به حداقل می رشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان رضایت ماما روستاها از ارزشیابی یک دوره مدون بازآموزی مهار تهای حیات بخش مامایی به روش آزمون ایستگاهی، در تربت جام و تایباد، درسال 1380 انجام شد. روشها. در این مطالعه ، همه 63 ماما روستای تربت جام و تایباد که فارسی زبان بودند وبطور فعال به کار مامایی اشتغال داشتند، در بازآموزی مهارتهای حیات بخش مامایی شرکت کردند. این آزمون جهت تعیین مهارتهای بالینی ماما روستاها در 11 ایستگاه ( سوال و روش) طراحی شد و اجزای آن شامل تهیه شرح حال و تشخیص، اداره و ارجاع در موارد خونریزیهای دوران بارداری، اختلالات فشارخون بارداری ، خونریزی و عفونت بعد از زایمان و زایمان با مانع بود. آموزشها طبق طرح درس تنظیم شده و با استفاده از انواع روشهای آموزش مانند سخنرانی ،بحث گروهی و معرفی مورد و به فراخور محتوا از نمایش فیلم ، مدل و مولاژ و نمونه واقعی صورت گرفت ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه و فهرست وارسی عملکرد آزمون شوندگان در ایستگاههای مختلف بود که روایی آنها به روش اعتبار محتوا و پایایی آنها در آزمون مقدماتی مورد سنجش قرار گرفت . ضریب دشواری و شاخص تمیز آزمون محاسبه شد که به ترتیب 71/0 و 56/0 بدست آمد. ضریب پایایی کل آزمون ایستگاهی با استفاده از روش آلفای کرانباخ برابر 82/0 بود. ضریب همبستگی بین نمرات حاصل از مشاهده دو ارزیاب که در فهرستهای وارسی ثبت شده بود 80/0 و ضریب همبستگی بین نمرات حاصل تصحیح پاسخنامه ها توسط دو ممتحن برابر 92/0 بدست آمد. در تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی استفاده شد. یافته ها. 4/79 درصد ماماهای شرکت کننده در بازآموزی معتقد بودند که آزمون ایستگاهی، روش مفیدی برای ارزشیابی مهارت های بالینی می باشد و 3/68 درصد از آنان معتقد بودند که این آزمون، ارزشیابی صحیحی از میزان مهارت کسب شده بدست می دهد و 9/88 درصد معتقد بودند که می توان از آزمون ایستگاهی عنوان روش مناسبی برای ارزشیابی درتمام دوره های بازآموزی استفاده نمود. 1/84 درصد از آنها از شرح دقیق عملکرد مورد انتظار در هر ایستگاه، 7/85 درصد از در نظر گرفتن زمان مناسب برای هر ایستگاه و 2/95 درصد از در نظر گرفتن مکان مناسب برای هر ایستگاه رضایت کامل داشتند. نتیجه. نتایج پژوهش حاکی از رضایت بالای ماماهای شرکت کننده در بازآموزی از ارزشیابی دوره با استفاده از آزمون ایستگاهی میباشد. با وجود نیاز به امکانات بیشتر که باسانی قابل تهیه می باشد، این آزمون روش مطمئنی جهت ارزشیابی مهارت و میزان آموخته های شرکت کنندگان در دوره بازآمو زی مهارتهای حیات بخش مامایی می باشد. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, خیابان دانشگاه , مشهد.
其他摘要：Introduction. Training midwives on life saving skills is one of the most important strategies in preventing maternal and neonatal mortality, especially in areas that physicians are absent. The effectiveness of each training program must be evaluated. Objective structured clinical evaluation can be applied to evaluate the learner skill improvement on special tasks with lowest skill evaluation bias. This study was conducted to determine the satisfaction of examinees that contribute in an examination designed to evaluate the midwives’ skills before and after a training course on midwifery life-saving skills, in Taibad and Torbate-jam, 2001. Methods. All of 63 village midwives of Taibad and Torbate-jam, contributeed in this study. In order to evaluate midwifery skills, an examination in 11 stations (question and performance) with content of history taking, diagnose, management and refferal in maternal bleeding, pre and post natal, hypertensive disorders in pregnancy, post parttum infection and obstructed labor, was structured. Educations was performed based upon structured course plan and using models, mulajs and film demonstration and real samples. Data was gathered by questionnaires, chek lists and rating scales which was applied in different stations, and their validity and reliability was assessed in a pilot study. Difficulty and discriminative indexes were calculated which were .71 and .56. Exams reliability, using alpha-cronbach test was .82. Correlation co-efficient was 80 for check lists scores, recorded by two observers in stations, and .92 for scores gained by questionaires. Descriptive statistics was used in data analyzing. Results. In the opinion of 79.4% of the examinees, OSCE was a beneficial manner for evaluation of midwifery skills and 68.3 % believed that this examination gave a correct estimation on skills achieved by contributors and 88.9 % believed that this examination must be applied in assessing effectiveness of all of midwifery courses. 84.1% were completely satisfied by detailed explanation of expected performance in each of stations, 85.7% from the time allocation and 95.2% from the place considered in this regard. Conclusion. Results indicate highly satisfaction of examinees in this objective structured clinical evaluation, administered before and after a midwifery life-saving training course. Difficulty and discriminative indexes and reliability of this examination were highly acceptable. In spite of the need to more facilities and equipments, which can easily be prepared, it is a reliable exam for assessing the improvement in cognition and skills of village midwives who contribute in life saving skills training courses.
