标题：وضعیت محیط فیزیکی درمانگاه‌های آموزشی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان: جزء جدایی‌ناپذیر فرایند یاددهی- یادگیری در درمانگاه
其他标题：Physical Environment Status of Educational Clinics in Isfahan University of Medical Sciences: An Inseparable Part of Teaching-Learning Process in Clinic
摘要：مقدمه: گرایش آموزش پزشکی به سمت پزشکی سرپایی و درمانگاه‌هاست و تأثیر محیط فیزیکی بر فرایند یاددهی- یادگیری انکارناپذیرست. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی مطلوبیت شاخص‌های مربوط به محیط فیزیکی درمانگاه‌های بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، کلیه درمانگاه‌های آموزشی وابسته به بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (33 درمانگاه) به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، چک‌لیستی محقق‌ساخته متشکل از مشخصات درمانگاه، ویژگی‌های کیفی درمانگاه و ویژگی‌های کمی بود. درمانگاه‌ها به صورت مستقیم توسط پژوهشگر مورد مشاهده قرار می‌گرفت. کلیه اطلاعات جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. داده‌ها در قالب شاخص‌های توصیفی گزارش شده است. نتایج: در درمانگاه‌های مورد مطالعه بالاترین درصدهای فراوانی به حیطه میزان روشنایی (100 درصد) و تسهیلات (8/78 درصد) و چینش صندلی‌ها (8/84 درصد) اختصاص داشت و پایین‌ترین درصدهای فراوانی مربوط به وجود دیوارها با عایق صوتی (صفر درصد)، و دسترسی به منابع آموزشی مانند اینترنت و رایانه (3 درصد) و دسترسی به کتابهای مرجع (1/6 درصد) بود. نتیجه‌گیری: وضعیت محیط فیزیکی درمانگاه‌های بررسی شده در حیطه دسترسی به منابع آموزشی در وضعیت ضعیف، در حیطه فضاهای داخلی، وضعیت تهویه و وجود تسهیلات در وضعیت متوسط، در حیطه وضعیت روشنایی در وضعیت بسیار خوب می‌باشد. با توجه به عدم وجود مطالعات کافی در زمینه محیط فیزیکی، به ویژه در حیطه آموزش درمانگاهی، بر ضرورت انجام مطالعات مشابه تأکید می‌شود.
其他摘要：Introduction: The trend of medical education is going toward ambulatory medicine and clinics and the effect of physical environment on teaching-learning process is undeniable. This study was performed to determine the frequency distribution of physical environment indices in educational clinics of hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences. Methods: In a descriptive study, all educational clinics affiliated to Isfahan University of Medical Sciences (33 clinics) were investigated through census sampling method. The data gathering tool was a researcher-made checklist including features of a clinic and its qualitative and quantitative characteristics. Clinics were directly observed by the researcher. The data was analyzed by SPSS software and reported through descriptive indices. Results: The highest frequencies in the clinics under investigation belonged to the domains of light (100%), facilities (78.8%), and arrangement of seats (84.8%). The lowest frequency percentages belonged to the existence of anti-acoustic walls (0%), access to educational resources such as internet and computers (3%), and access to reference books (6.1%). Conclusion: The physical environment of the investigated clinics was evaluated as weak regarding access to educational resources, as average regarding the existence of internal room, conditioning and access to facilities, and as very good in regard to the amount of light. Due to the lack of study in the field of physical environment, especially in clinical education, it is recommended to conduct further studies.
