摘要：مقدمه: پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی، به رغم استعداد ذاتی و دستاوردهای تحصیلی قابل توجه، تحت‌الشعاع انگیزش تحصیلی قرار می‌گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش انگیزش تحصیلی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی (دوره بالینی) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- همبستگی، از 422 دانشجوی پزشکی سال‌های چهارم تا آخر در سال تحصیلی 1386 تا 1387 دانشگاه علوم پزشکی، 344 نفرشان مقیاس انگیزش تحصیلی را که دارای 43 سؤال و 8 خرده مقیاس می‌باشد، تکمیل نمودند. معیار پیشرفت تحصیلی، گزارش معدل دوره علوم پایه و معدل کل دوره بالینی آنها بود. اطلاعات خام به وسیله SPSS و با اجرای آزمون‌های توصیفی و تحلیلی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل صورت گرفت. نتایج: انگیزش تحصیلی با معدل علوم پایه و همچنین معدل کل بالینی ارتباط مستقیم و معنی‌دار داشت. به علاوه، سه مؤلفه رقابت‌جویی، کوشش، علاقه اجتماعی و معدل کل بالینی و علوم پایه، همبستگی مثبت دیده شد ولی مؤلفه قدرت اجتماعی، تنها با معدل کل بالینی آزمودنی‌ها همبستگی مثبت داشت. همچنین انگیزش گرایش به کوشش و رقابت‌جویی در پسران بالاتر از دختران بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از این است که پیشرفت تحصیلی دانشجویان مستلزم هماهنگی و تعامل بین ابعاد مختلف انگیزشی است.
其他摘要：Introduction: Despite their ascribed intellectual ability and achieved academic pursuits, medical students’ academic achievement is influenced by academic motivation. This study is an endeavor to examine the role of academic motivation in the academic achievement of medical students of Isfahan University of Medical Sciences. Methods: In this cross-sectional correlational study, out of the total 422 medical students, from 4th to final year during the academic year 2007-08, at school of medicine, Isfahan University of Medical Sciences, 344 participated in completion of the Inventory of School Motivation(ISM), comprising of 43 items and measuring 8 aspects of motivation. The gold standard for academic achievement was their average academic marks at pre-clinical and clinical levels. Data were computer analyzed, using SPSS 15.1 and running a couple of descriptive and analytical tests including Pearson Correlation and t-student. Results: Higher motivation scores in areas of competition, effort, social concern, and task was accompanied by higher average marks at pre-clinical as well as clinical levels. However, the later ones showed greater motivation for social power as compared to the former group. Task and Competition motivation for boys was higher than girls. Conclusion: In view of our observations, students' academic achievement requires coordination and interaction between different aspects of motivation.
关键词：پیشرفت تحصیلی; انگیزش تحصیلی; علوم پایه; دوره بالینی
