摘要:مقدمه: دانشجویان پزشکی نگرشهای حرفهای خود را در طول دوره تحصیل، بویژه در بخشهای بالینی، به مرور کسب میکنند که رفتارهای آینده آنان را عمیقاً تحت تأثیر قرار میدهد. این مطالعه به منظور پاسخ به سؤال محوری «دانشجویان پزشکی و اساتید چه تجاربی از فراگیری حرفهایگری در آموزش بالینی دارند؟» انجام شده است. روشها: در یک مطالعه کیفی با نمونهگیری هدفمند، 10 نفر استاد و 10 نفر کارورز بخشهای داخلی و جراحی انتخاب و مورد مصاحبه نیمهساختاردار قرار گرفتند. تحلیل دادهها به روش تحلیل محتوای موضوعی بر اساس رویکرد کریپندورف، شامل گردآوری دادهها، تقلیل دادهها، استنباط و تحلیل انجام گرفت. برای تأیید دقت و صحت دادهها از شیوههای پرسش از همکار و چک اعضا استفاده گردید. نتایج: مشارکتکنندگان در این مطالعه، پنج تم «تبادل اطلاعات» شامل برقراری ارتباط با بیمار و همکار، و اطلاعرسانی به بیمار، «پاسخگویی به کرامت انسانی» شامل رعایت حقوق بیمار، و احترام به دیگران، «مهربانی» شامل محبت و دلسوزی، و ایثار، «جلب اعتماد» شامل صداقت و رازداری، و اطمینان به پزشک، و «پاسخگویی حرفهای» شامل مسؤولیتپذیری، و پذیرش خطا را به عنوان آموختههای حرفهایگری در آموزش بالینی مطرح نمودند. نتیجهگیری: تجارب مثبت و منفی در آموختههای حرفهایگری نشاندهنده نقش برنامه درسی پنهان در آموزش بالینی است. تجارب منفی میتواند موجب بروز رفتارهای غیر حرفهای و غیر اخلاقی گشته و تأثیر آموزشی منفی بر شکلگیری رفتارهای حرفهای داشته باشد. آشنایی بیشتر اساتید با حرفهایگری، توجه به نقش برنامه درسی پنهان و الگوگیری فراگیران از هنجارها و طرز رفتارها، تلفیق ملاکهای حرفهایگری در فرمهای ارزشیابی و نظارت سیستمیک بر عملکرد دانشجویان و اساتید در مورد حرفهایگری به منظور اصلاح وضعیت پیشنهاد میشود.
其他摘要:Introduction: Influence the professional personality development and related behaviors is one of the most challenging and complicated issues in medical education. Medical students acquire their professional attitudes gradually during their education in clinical wards which profoundly affects their future manner. This study was performed in order to answer this core question: "Which experiences do teachers and interns have from professionalism learning in clinical education?". Methods: In a qualitative study with purposive sampling, 10 teachers and 10 interns of internal medicine and surgery wards were selected and interviewed using semi-structured method. Data was analyzed using thematic content analysis based on Krippendorff's approach including: data gathering, data reduction, deduction, and analysis. Member check and asking colleagues were used for data authentication and rigor. Results: Five themes were revealed as taught matters of professionalism in clinical education by participants in this study which included "information exchange" such as communication with patient and colleague, and providing patient with information, "response to human munificence" such as observing patients' rights, and respecting others, "affection" such as sympathy, compassion, and altruism, "trust" such as honesty and confidentiality, and trust to physician, and "professional accountability" such as responsibi-lity, and fault acceptance. Conclusion: Positive and negative experiences in learning professionalism demonstrates the role of hidden curriculum in clinical education. Negative experiences may cause unprofessional and immoral behaviors and leave a negative educational effect on forming professional performances. It is recommended to familiarize faculty members with professionalism more than before, pay attention to the role of hidden curriculum and faculty members as role models, integrate professionalism criteria in evaluation forms, and consider kind of systematic supervision on students' and faculty members' performance in order to modify the current situation.
关键词:حرفهایگری; آموزش بالینی; برنامه درسی پنهان; دانشجویان پزشکی; هیأت علمی; مطالعه کیفی
其他关键词:Professionalism; Hidden curriculum; Medical students; Faculty members; Qualitative study