摘要：مقدمه: با توجه به پیچیدگی و تغییر در روال توسعه حرفه پرستاری، خودراهبری در یادگیری در دو تا سه دهه اخیر در آموزش پرستاری مورد توجه قرار گرفته است. رابطه بین خودراهبری در یادگیری و سبک‌های یادگیری، در موقعیت‌های یادگیری گوناگون، قابل کشف است. این پژوهش با هدف تعیین میزان آمادگی خودراهبری در یادگیری و شناسایی سبک‌های یادگیری دانشجویان پرستاری و ارتباط این دو مفهوم با همدیگر صورت پذیرفت. روش‌ها: در مطالعه‌ای توصیفی در سال 1385، تعداد 178 نفر از دانشجویان رشته پرستاری در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به شیوه تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده‌ها سه پرسشنامه دموگرافیک، مقیاس آمادگی خودراهبری در یادگیری گاگلیمینو و پرسشنامه سبک‌های یادگیری کلب بود. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با نرم‌افزار SPSS و روش‌های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج: میزان آمادگی خودراهبری در یادگیری، در اکثریت واحدهای مورد پژوهش در سطح زیاد و سبک یادگیری غالب، سبک انطباق‌یابنده بود. انجام آزمون آماری، رابطه معناداری را بین دو متغیر اصلی نشان نداد. نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن میزان آمادگی خودراهبری در یادگیری در درصد قابل توجهی از دانشجویان و غالب بودن یک سبک در بین اکثریت آنان، انطباق و سازگاری روش‌های یاددهی با این مشخصه‌های یادگیری در دانشجویان پیشنهاد می‌گردد.
其他摘要：Introduction: Self directed learning has become a focus for nursing education in the past few decades due to the complexity and changes in nursing profession development. The relationship between self directed learning and learning styles is detectable in different learning situations. This study was performed to determine nursing students' readiness for self-directed learning and also identify their learning styles and find out the association between these two concepts. Methods: In a descriptive study in the year 2006, 178 BS, MS, and PhD nursing students in Isfahan University of Medical Sciences were selected through stratified random sampling method. Data gathering instruments included 3 questionnaires of demographic features, Guglielmino`s self-directed learning readiness scale, and the Kolb's learning styles inventory. Data was analyzed by SPSS software using descriptive and interferential statistical methods. Results: Students' readiness for self-directed learning enjoyed a high level in majority of study units and the dominant learning style was the adaptive style. Considering the statistical analysis, no significant relationship was recognized between two main variables. Conclusion: Considering the high level of readiness for self-directed learning in a considerable portion of students and dominance of a single style among majority of them, adaptation and adjustment of teaching methods featuring such learning traits in students is recommended.
关键词：آمادگی; خودراهبری در یادگیری; سبک‌های یادگیری; دانشجوی پرستاری; آموزش پرستاری
