摘要：مقدمه: ارزیابی صلاحیت بالینی پرستاران نقش مهمی در مدیریت فرایند ارائه مراقبت و تعیین نیازهای آموزشی آنان دارد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه صلاحیت بالینی و میزان بکارگیری مهارت‌های بالینی پرستاران شاغل در دو بیمارستان دانشگاهی تحت پوشش دانشگاه‌های علوم پزشکی بوشهر و شیراز بود. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، به روش سرشماری، صلاحیت بالینی همه 266 پرستار شاغل در دو بیمارستان اصلی دانشگاه‌های علوم پزشکی بوشهر و شیراز که داوطلب مشارکت در مطالعه بودند، مقایسه گردید. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه‌ای، شامل 73 مهارت پرستاری، در هفت حیطه صلاحیت بالینی بود که سطح صلاحیت بالینی پرستاران را به روش Visual Analogue Scale (صفر تا 100)، و میزان بکارگیری مهارت‌های پرستاری را به وسیله یک مقیاس چهار رتبه‌ای لیکرت مورد بررسی قرار می‌داد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS، آمار توصیفی، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج: پرستاران بیمارستان دانشگاه شیراز با میانگین صلاحیت 03/10±03/87 در مقایسه با پرستاران بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با میانگین صلاحیت 66/13±07/71 از صلاحیت بالینی بالاتری برخوردار بودند. همچنین، 70 درصد مهارت‌های بالینی توسط پرستاران شاغل در بوشهر بطور مکرر استفاده می‌شود اما این میزان در بیمارستان دانشگاه شیراز بیش از 83 درصد بود. نتیجه‌گیری: سطح صلاحیت بالینی و میزان بکارگیری مهارت‌های پرستاری در این دو بیمارستان متفاوت است. نیازسنجی آموزشی پرستاران و اصلاح کیفیت مراقبت در بیمارستان‌های مختلف نیاز به بررسی دارد.
其他摘要：Introduction: Evaluating nurses' clinical competencies is of special importance in managing care process and determining their educational needs. The objective of this study was to compare the clinical competen-cies and clinical skills application by nurses in two hospitals affiliated to Boushehr and Shiraz Medical Universities. Methods: In this cross-sectional study, the clinical competencies of all 266 nurses employed in two main hospitals of Boushehr and Shiraz medical universities and volunteered for participation in the study were compared. A questionnaire containing 73 nursing skills in seven domains of clinical competencies was used to investigate the level of nurses' clinical competencies through Visual Analogue Scale (0 to 100) and their clinical skills application via a 4 degree Lickert Scale. Data was analyzed by SPSS software using descrip-tive statistics, independent t-test, and Pearson Correlation Coefficient. Results: Having a mean score of 87.03±10.03, Shiraz University of Medical Sciences' nurses enjoyed higher level of clinical competencies compared to the mean score of 71.07±13.66 achieved by those in the hospital affiliated to Boushehr University of Medical Sciences. More over, 70 percent of clinical skills are recurrently exploited by nurses employed in Boushehr while this rate is more than 83 percent in the hospital affiliated to Shiraz Medical University. Conclusion: The level of clinical competencies and the extent to which nursing skills are employed by nurses is dissimilar in these two hospitals. Educational needs assessment for nurses and modification of health care quality in different hospitals is recommended to be investigated.
