摘要：مقدمه: هدف از برگزاری آموزش های ضمن خدمت، ارتقای عملکرد کارکنان سازمان هاست. از طرفی یادگیری اثربخش منوط به رضایت کارکنان از دوره های آموزشی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت کارکنان از دوره های آموزش ضمن خدمت الکترونیکی طراحی و اجرا گردید. روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر در سال 1387، در جامعه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران که در دوره های آموزش ضمن خدمت الکترونیکی شرکت نموده بودند، انجام شد. با استناد به روش نمونه گیری آسان، 651 نفر از کارکنان، پرسشنامه الکترونیکی رضایت سنجی را در سه مقوله رضایت از محتوا، روش ارائه دوره ها و برنامه آموزش الکترونیکی تکمیل کردند. با مطالعه مقدماتی پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری Pearson correlation، Students T test و One way ANOVA به تناسب متغیرها استفاده شد. نتایج: بیشترین میانگین رضایت کارکنان مربوط به مقوله رضایت از برنامه (9/0±96/3 از حداکثر نمره 5) و کمترین آن مربوط به رضایت از محتوای دوره های آموزشی ( 8/0±84/3) بود. متغیرهای زمینه ای شامل سابقه کار، نوع استخدام و مدرک تحصیلی تاثیری بر رضایت کارکنان از شرکت در دوره های آموزش الکترونیکی نداشتند. نتیجه‌گیری: کارکنان مورد بررسی، نسبت به دوره های آموزش الکترونیکی رضایت قابل توجهی داشتند. با توجه به میزان رضایت نسبتاً کمتر از محتوای دوره های آموزشی، ارتقای کیفیت محتوای دوره های مذکور ضروری می نماید.
其他摘要：Introduction: The aim of staff-in service training is to improve employees performance (functionality) in organizations. On the other hand, effective learning hinges in staffs satisfaction with educational courses. This study was designed and performed to assess employees satisfaction with staff-in-service electronic training. Methods: This cross-sectional study was performed in year 2008 for population of those employees of Tehran University of Medical Sciences who attended staff-in-service electronic training (electronic satisfaction assessment). Using simple sampling method, 651 employees completed the questionnaire on 3 areas of satisfaction with content, instruction method, and electronic training program. During the conduction of primary study, questionnaires content validity was measured using Cronbach’s alpha coefficient. Data was analyzed by SPSS software version 16 using statistic tests of Pearson correlation, student’s T test, and one way ANOVA according to the variables. Results: Employees highest satisfaction related to the area of satisfaction with program (3.96 ± 0.9 out of maximum score of 5) and the lowest satisfaction was about educational program’s content (3.84±0.8). Thematic variables such as years in workforce, employment type, and educational level left no effect on employees satisfaction with participation in electronic training courses. Conclusion: Employees enrolled in this study were significantly satisfied with the e-learning courses. Regarding the fact that the satisfaction was relatively low, content quality improvement seems necessary.
关键词：آموزش ضمن خدمت; آموزش الکترونیکی; رضایت; دانشگاه علوم پزشکی تهران; کارکنان.
其他关键词：Staff in-service training; Electronic learning; Satisfaction; Tehran University of Medical Sciences; Staff (Employees).
