标题：تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف‌آباد سال 88-87
其他标题：The Effect of Lecture in comparison with Lecture and Problem Based Learning on Nursing Students Self-Efficacy in Najafabad Islamic Azad University
摘要：مقدمه: خودکارآمدی در به کارگیری دانش و مهارت‌های علمی و حرفه‌ای نقش مهمی دارد. روش‌های آموزشی می‌توانند مهارت‌های مختلفی از جمله ظرفیت‌های تصمیم‌گیری را توسعه دهند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مسأله (Problem ba sed Learning) بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد در سال تحصیلی 88-1387بود. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که نمونه آن را 44 نفر از دانشجویان پرستاری ورودی سال1385 دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد تشکیل می‌داد که با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 22 نفره تجربی و شاهد تقسیم شدند. ابزار گرد‌آوری داده، ویراست ایرانی پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی (Generalized self Efficacy) (GSE10) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با محاسبه میانگین و انحراف معیار و مقایسه‌ها با آزمون t زوج و مستقل، توسط نرم‌افزار SPSS ویرایش 15 انجام شد. نتایج: در گروه سخنرانی میانگین نمره خودکارآمدی به طور معنادار افزایش یافت (004/0>P). در گروه PBL نیز میانگین نمره خودکارآمدی به طور معنادار افزایش یافت (001/0>P). هر چند میانگین نمره بعد از آموزش در گروه PBL بیشتر از گروه سخنرانی بود، اما اختلاف میانگین نمره قبل و بعد از آموزش در دو گروه تفاوت معنادار نداشت. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش‌های موثر می تواند خودکارآمدی دانشجو در جهت اجرای عملکرد مرتبط را ارتقا دهد. با توجه به میانگین بالاتر آموزش حل مساله پیشنهاد می‌گردد دست‌اندرکاران آموزش در برنامه درسی مقاطع دانشگاهی به این روش آموزشی توجه بیشتری نمایند.
其他摘要：Introduction: Self-efficacy has an important role in applying scientific and professional knowledge and skills. Teaching methods can develop different skills such as decision making capability. The aim of this study was to determine the effect of teaching method of lecture in comparison with lecture and problem ba sed learning on nursing students self-efficacy in Najafabad Islamic Azad University during 2008-2009. Methods: In this quasi-experimental study, 44 nursing students who had been admitted to the university in 2006, were selected through random sampling method. Then, they were assigned in to two experiment and control groups, randomly. The data gathering tool was the Iranian edition of Generalized Self Efficacy questionnaire (GSE10). The data were analyzed by version 15 of SPSS software using mean, standard deviation and independent t-test and paired t-test. Results: The self-efficacy score increased significantly in both lecture (p<.004) and PBL (P<.001) groups. Although the mean score of post-test was higher in PBL group compared to the lecture group, no significant difference was observed comparing the mean of the difference between pre and post-tests in the two groups. Conclusion: According to this study, effective education can promote students self-efficacy in order to carry out the related performance. Considering the higher mean score of the PBL group, it is recommended to pay more attention to this educational method in higher education curriculum.
关键词：خودکارآمدی; آموزش پرستاری; سخنرانی; یادگیری مبتنی بر مسأله; روش تدریس
其他关键词：Self-efficacy; nursing education; Problem Based Learning; teaching method
