摘要：مقدمه: در این مطالعه ارزیابی کیفیت حوزه برنامه آموزشی دوره پزشکی عمومی در دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج) براساس استانداردهای ملی و جهانی مد نظر بود. روش‌ها: این مطالعه به صورت پیمایشی با پرسشنامه‌ای روا و پایا که بر اساس استانداردهای ملی ایران و استانداردهای WFME (World Federation for Medical Education) در حوزه برنامه آموزشی دوره پزشکی عمومی تنظیم شده بود، انجام گرفت. جمع‌آوری داده‌ها از دو جامعه اساتید و دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه بقیه‌الله(عج) با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقاتی در دو طبقه علوم پایه و بالینی انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار Prism و آزمون‌های آماری در محدوده اطمینان 95 درصد تحلیل شد. نتایج: کیفیت حوزه برنامه آموزشی دوره آموزش پزشکی عمومی دانشگاه بقیه‌الله (عج) براساس استاندارد ملی از نظر اساتید در سطح مطلوب (71 درصد) و از نظر دانشجویان در سطح ضعیف (38 درصد) و براساس استانداردهای WFME از نظر اساتید در سطح «بین پایه و کیفیت» (بیش از 75 درصد امتیاز سطح پایه) و از نظر دانشجویان در سطح «کمتر از پایه» (کمتر از 75 درصد امتیاز سطح پایه) ارزیابی شد. با وجود تفاوت کمی معنادار در سطح امتیازدهی(001/0P<)، دیدگاه اساتید و دانشجویان در شناسایی شاخص‌های ضعیف نظیر «استفاده از راهبردهای نوین آموزشی»، «ارتباط برنامه آموزشی با نظام سلامت» و «ساختار، محتوا و طول دوره» و شاخص‌های قوی نظیر «الگوهای برنامه درسی»، «علوم پایه زیست پزشکی»، «تدوین و اعلام برنامه آموزشی» مشابه بود. نتیجه‌گیری: تفاوت کمی دیدگاه اساتید و دانشجویان ناشی از تفاوت در اطلاعات و تفاوت مشارکت آنان در فرآیند تدوین برنامه آموزشی دانشگاه است. اما تشابه کیفی نظر آنان نشان دهنده نقاط ضعف و قوت ساختاری برنامه آموزشی است. شاخص‌های سنتی و ایستا نقطه قوت و شاخص‌های پویا و نیازمند خلاقیت نقطه ضعف آموزش پزشکی عمومی دانشگاه بقیه‌الله (عج) است. پیشنهاد می‌شود برنامه آموزشی این دانشگاه با توجه به سطح کیفیت الگوی WFME تدوین گردد.
其他摘要：Introduction: This study embarked on the evaluation of the quality of curriculum of general medicine in Baqiyatallah University based on Iranian national and WFME global standards. Method: A survey study was designed using a valid and reliable questionnaire based on Basic Standards for undergraduate general medicine curriculum in Iran as well as WFME standards. Data were collected from faculty members in school of medicine and students in basic and clinical courses by stratified random sampling. Data were analyzed by Prism5 software (α 75% of basic level score) in faculty members’ viewpoint and under basic level (<75% of basic level score) in students' viewpoint. Although there was a significant difference between faculty members’ and students' scores (p<0.001), their idea were the same about detection of weak indicators such as "using new educational strategies", "relevance with medical practice and health care system" and "curriculum structure, contents and duration" and also strength indicators such as "curriculum models", "basic biomedical sciences" and "educational program compilation and announcement". Conclusion: The quantitative difference between lecturers and students scores is related to their difference in participation and information about educational program. The similarity of attitudes about indicators demonstrates the real and structural weaknesses and strengths of the educational program for undergraduate medical education in Baqiyatallah University. The static and traditional criteria are the strong points and the dynamic creativity driven criteria are the weak points of the educational program in this university. So attention to quality level of WFME accreditation system is recommended.
关键词：کیفیت; آموزش پزشکی عمومی; استانداردهای WFME; استانداردهای ملی; برنامه آموزشی; نگرش; اساتید; دانشجویان.
其他关键词：Quality; undergraduate medical education; WFME standards; Iranian national standards; Baqiyatallah University of Medical Sciences; attitude; lecturers; students.
