摘要：مقدمه: آموزش نحوه استفاده منطقی از داروها مقوله‌ای مهم و کلیدی در آموزش پزشکی محسوب می‌گردد. هدف از انجام این مطالعه نیازسنجی، طراحی و اجرای آموزش کاربردی دارودرمانی (فارماکوتراپی) در جمعیت‌های خاص بیماران اعم از (مادران باردار، مادران شیرده، نوزادان، پیران) جهت کارورزان رشته پزشکی بوده است. روش‌ها: این مطالعه در دو مرحله به هم پیوسته انجام شد. مرحله اول به صورت برگزاری گروه‌های متمرکز با دستیاران پزشکی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند اجرا گردید. به این منظور 6 جلسه مجزا با چهار گروه 4 تا 5 نفره از دستیاران جهت تعیین نیازهای آموزشی دارودرمانی در جمعیت‌های خاص برگزار شد. از بحث‌های گروهی یادداشت برداری به عمل آمد. سپس در مرحله بعد از 12 نفر از دانش‌آموختگان رشته پزشکی که به صورت نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند در مورد اهمیت و اولویت اهداف تعیین شده نظرخواهی شد. در آخر بر اساس اهداف و نیازهای آموزشی به دست آمده برنامه درسی دوره مذکور طراحی و اجرا گردید. نتایج: بر اساس نیازسنجی انجام شده 16 نیاز آموزشی مهم استخراج گردید. از مهم‌ترین نیازها، شناخت کاربردی اشکال دارویی خوراکی، تزریقی، استنشاقی و موضعی، ملاحظات ویژه دارودرمانی در جمعیت‌های مادران باردار، شیرده، نوزادان، پیران و بیماران با نارسایی پیشرفته کلیوی و همچنین آشنایی با بیماری‌های تنفسی، پوستی، کبدی و کلیوی ناشی از تجویز داروها از جمله اهم عناوین موردنیاز کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. نتیجه‌گیری: باستناد نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد که ارائه آموزش در راستای نیازهای به دست آمده از مطالعه حاضر بدلیل محدودیت‌های فعلی برنامه درسی آموزش پزشکی و نیاز دانشجویان مزبور به ارتقای دانسته‌های کاربردی خود برای مراقبت‌های صحیح دارویی از بیماران امری لازم و ضروری است.
其他摘要：Introduction: Learning how to use medications rationally is an important and key issue in medical education. The aims of this study were needs assessment, designing and implementing practical training on pharmacotherapeutic issues in special populations (pregnant women, nursing mothers who are breast-feeding, infants, and elders) for medical interns. Methods: This study was conducted in two consequent stages. The first stage was carried out by holding focus groups with medical residents who were randomly selected. For this purpose, six separate sessions with four groups of four to five-member residents were held to determine educational needs about pharmacotherapy in special populations. Notes from group discussions were taken. Then in the next stage, the viewpoints of 12 medical graduates who were chosen by purposive sampling were asked about the importance and priority of defined objectives. Finally, the curriculum of this course was designed and implemented based on achieved educational needs and objectives. Results: Sixteen major training needs were defined based on needs assessment. The most important needs of medical interns in Isfahan University of Medical Sciences in this regard were recognizing oral and topical medications as well as injections and inhalers special considerations about pharmacotherapy in special populations, especially pregnant women, mothers who are breast-feeding, infants, elders and patients with advanced renal failure and also knowledge about respiratory, dermatology, hepatic and renal diseases due to drug administration. Conclusion: Providing education about the above mentioned needs seems to be necessary for promoting medical graduates competency in rational use of medications according to therapeutic and physiologic needs of special populations
关键词：نیازسنجی; برنامه درسی; کارورزان پزشکی; فارماکوتراپی
其他关键词：Needs assessment; curriculum; medical interns; pharmacotherapy; Clinical Pharmacy
