摘要：مقدمه: توانایی اعضای یک تیم در کار، برقراری ارتباط مؤثر، پیش‌بینی و رفع تقاضاهای یکدیگر و ایجاد اطمینان به دنبال انجام فعالیت‌های هماهنگ جمعی را کار تیمی گویند. یکی از نکات مهم این است که چگونه می‌توانیم دانشجویان رشته‌های مختلف را برای کارهای گروهی کارآ آماده سازیم. با توجه به اینکه برخی از فعالیت‌های کلاسی و عمده فعالیت‌های یادگیری بالینی دانشجویان و پس از فارغ‌التحصیلی در کارهای اجرایی در گروه‌های کاری بوده؛ این مطالعه به دنبال آن است تا به شناختی از نتایج بکارگیری الگوی طرح تدریس اعضای تیم از دید دانشجویان دست یابد. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع روش ترکیبی (mix methods) می‌باشد که جامعه هدف آن دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری می‌باشد. گردآوری داده‌ها از طریق آزمون و پرسش‌های باز صورت گرفته که در نهایت پرسش‌های باز به شیوه کیفی مورد تجزیه و تحلیل واقع شده است. سؤالات آزمون نیز به صورت چهار گزینه‌ای و در رابطه با متن درس بوده و دانشجویان به سؤالات در پایان تدریس پاسخ گفتند. نتایج: از بین نمرات فردی کسب شده که طیف 30+ تا 10- را داشت، تنها یک نفر توانست نمره کامل 30 را احراز کند. 2 نفر نمره 22 (2 اشتباه) و مابقی 9 نفر نمره 26 (یک اشتباه) را کسب نمودند. نتایج کدگذاری و خلاصه سازی پاسخ‌های سوال باز دو دسته احساسات مثبت و منفی را مشخص نمود. در محور احساسات مثبت احساس جدید بودن یادگیری به شیوه‌ای دیگر، خوشایند بودن جو کلاس، هیجان‌انگیز بودن روش آموزش، ایجاد حس رقابت نسبت به سایر تیم ها و نداشتن احساس خستگی در پایان کلاس قرار داشتند. در محور احساسات منفی هم زیر محورهای نیاز به تلاش زیاد جهت یادگیری، منحرف شدن حواس ومتداول نبودن شیوه تدریس قرار داشت. نتیجه‌گیری: علی‌رغم جدید بودن روش آموزش، دانشجویان مشتاقانه تلاش به یادگیری و اجرای این روش نمودند. در کل دانشجویان نمرات خوبی را احراز نمودند که البته ممکن است هم به جدید و جذاب بودن محتوا برگردد و هم می‌تواند تحت تاثیر مقطع تحصیلی دانشجویان باشد و یا علاوه بر این موارد ناشی از مؤثر بودن این روش آموزش نیز بوده باشد. پیشنهاد می‌گردد شیوه‌های آموزش تیمی بیشتری در برنامه روش‌های تدریس دروس مختلف طراحی و اثرگذاری آنها بررسی گردد و امید است استفاده از چنین شیوه‌هایی بتدریج در مقاطع مختلف تحصیلی از دبستان تا دانشگاه متداول شده و قابلیت بکارگیری و انجام کارهای گروهی هر چه بیشتر گردد.
其他摘要：Introduction: Teamwork is the ability of all team members in making an effective communication, predicting and meet their demands and making reassurance due to cooperative group activities. Based on this description, we need to know how we can prepare students for effective teamwork. Since some class work and most clinical practices are done through teamwork and this continues even after graduation, we decided to determine the outcomes of the application of TMTD method from students’ point of view. Method: This is a mix method study which done on postgraduate nursing student. Data gathering was done by a multiple choice questionnaire and open-ended questions. Then data were analyzed by qualitative and quantitative method. Findings: From 12 students participated in the study, only one student managed to get the complete grade, which was in the range of -10 to +30. Two students got 22 and the rest of the students got 26. Coding and categorizing open questions led to two main categories: positive effects and negative effects. Their perception of learning in a new method of teaching, pleasant class atmosphere, exiting teaching method, competition between teams, and lack of fatigue at the end of the class were the positive effects. The negative effects were too much effort for learning, distraction, and the newness of the method. Conclusion: In spite of being a new teaching method, the students eagerly tried to apply and learn from this method. In general, students got good grades in assessments. This could be due to the attraction of the new method, their level of education, or both those two and the efficacy of this method. It is suggested that teamwork training be planned in different courses, and its efficacy be assessed. Then gradually will be promoted in different curricula from primary schools to universities.
关键词：الگوی طرح تدریس تیم; تحقیق ترکیبی; دانشجویان پرستاری
其他关键词：Team Member Teaching Design (TMTD); mix method; nursing students
