摘要：مقدمه: آموزش بالینی بخش مهمی از آموزش در دوره پزشکی می‌باشد که بدون آن تربیت پزشکانی شایسته و کارآمد غیر ممکن می‌باشد. با توجه به پیچیدگی‌های موجود در آموزش بالینی، تأثیرپذیری آن از عوامل مختلف محیطی، تغییرات اخیر در محیط بالینی و نقش‌های چندگانه اعضای هیأت‌علمی بالینی، لزوم بررسی این پدیده به صورت جامع احساس شد. این تحقیق به تبیین عوامل زمینه‌ای مؤثر بر آموزش بالینی با تکیه بر تجارب اعضای هیأت‌علمی بالینی می‌پردازد. روش‌ها: این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای مرسوم انجام شد. داده‌ها با استفاده از نمونه‌گیری مبتنی بر هدف و مصاحبه فردی نیمه ساختارمند با اعضای هیأت‌علمی بالینی، مصاحبه‌های غیررسمی با فراگیران و مشاهده در عرصه جمع‌آوری شد. نتایج: براساس یافته‌های حاصل از مراحل کدگذاری، ساختار آموزشی، وظایف حرفه‌ای و عوامل انگیزشی عوامل زمینه‌ای هستند که بر آموزش بالینی اثر می‌گذارند. از دید مشارکت‌کنندگان محدود بودن زمان در اختیار برای آموزش، وظایف و مسؤولیت‌های متنوع، گسترده و با حجم بالای اعضای هیأت‌علمی، عدم تأمین مالی، نبود شأن و منزلت مناسب برای آموزش، پررنگ بودن نقش پژوهش در مقایسه با آموزش و چالش‌های نقش معلمی از مهم‌ترین عوامل زمینه‌ای هستند که آموزش بالینی را متأثر می‌سازند. نتیجه‌گیری: تغییر ساختار آموزشی به سمت ایجاد فرهنگی که به آموزش بالینی به عنوان یک خدمت بها داده شود می‌تواند بسیاری از مشکلات آموزش بالینی و اعضای هیأت‌علمی را مرتفع نماید. نتایج این پژوهش می‌تواند مسؤولان دانشگاه‌های علوم پزشکی و اعضای هیأت‌علمی را در یافتن راه‌کارهایی برای ارتقای فرایند آموزش بالینی یاری رساند.
其他摘要：Introduction: Clinical teaching is a major part of medical education without which it is impossible to train competent physicians .With regard to the complexity of clinical teaching, current changes in medical environment and diverse roles of clinical teachers, the necessity of doing a comprehensive study on such phenomenon, was felt. This study aimed to explore effective background factors of clinical education based on clinical teachers’ experiences. Methods: This is a qualitative study with conventional content analysis. Data were collected through purposive sampling and semi-structured interviews conducted with clinical teachers, informal interviews conducted with the students, and field observations. Results: Based on the obtained results of coding steps, educational structure, professional duties and motivational elements were background factors affecting clinical teaching. Education time constraints, diverse and overloaded duties of clinical teachers, lack of financial support, lack of an appropriate position for teaching, priority of research over education and the challenges in teachers’ role are the most important factors affecting clinical teaching. Conclusions: Making a change in educational structure to have a culture that values clinical teaching and respects that as a service can solve a lot of clinical teaching and clinical teachers’ problems. The findings of the present study can help the authorities in medical universities and faculty members to take strategies to promote the quality of clinical teaching.
关键词：آموزش بالینی; اعضای هیأت‌علمی; پژوهش کیفی; عوامل زمینه‌ای آموزش بالینی
