摘要：چکیده مقدمه: آموزش بالینی پرستاری بهداشت جامعه یکی از بخش‌های اصلی آموزش پرستاری در ایران محسوب می‌گردد. لیکن تا کنون فرایند ارزشیابی برنامه آموزش بالینی پرستاری بهداشت جامعه کمتر مورد بررسی علمی قرار گرفته است. از این رو این مطالعه به بررسی ادراکات دانشجویان پرستاری از شیوه ارائه کارآموزی در عرصه بهداشت جامعه پرداخته است. روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی می‌باشد که با مشارکت 19 نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه باز جمع‌آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوا مطابق با رویکرد قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: داده‌های تحقیق در 2 طبقه جنبه‌های مطلوب یادگیری دانشجو و جنبه‌های بازدارنده یادگیری در کارآموزی در عرصه پرستاری بهداشت جامعه قرار گرفت. مشارکت‌کنندگان شرایط ویژه و منحصر به فرد این کارآموزی را بستری مناسب برای رشد شخصی دانشجو، کاربرد آموخته‌ها در موقعیت‌های زمانی و مکانی دیگر، یادگیری عمیق، یادگیری از منابع انسانی متعدد و مهارت آموزش به مددجو معرفی کردند. ناکارآمدی مربیان بالینی، ناکارآمدی مدیریت اجرای کارآموزی، و گسست تئوری- عمل به عنوان جنبه‌های بازدارنده یادگیری توسط مشارکت‌کنندگان بیان شد. نتیجه‌گیری: آموزش بالینی دانشجویان پرستاری علاوه بر ایجاد یادگیری فعال و رشد فردی و حرفه‌ای دانشجو، باید متناسب با نیاز جامعه باشد. مشارکت‌کنندگان در این مطالعه به مواردی اشاره کردند که برنامه‌ریزان آموزش پرستاری و برنامه‌ریزان کارآموزی در دانشکده و مربیان برای بهبود کیفیت ارائه کارآموزی در عرصه بهداشت جامعه می‌توانند آنها را مورد توجه قرار دهند.
其他摘要：Introduction: Community health nursing education in filed is one of the main courses of Iranian nursing education curriculum however, little scientific attention has been paid to the evaluation of community health nursing process so far. Therefore, the present study was conducted to explore nursing students' comprehension of community health nursing in field education. Methods: A qualitative study was employed using content analysis approach with 19 bachelor degree nursing students. Data were gathered through unstructured interview technique. Results: The data analysis resulted in emerging 2 main categories as ‘suitable learning aspects for students’and ‘learning inhibitor aspects’. The participants mentioned the education in filed with its specific conditions as a way to personality development, employing theory in practice, in-depth learning, learning from various human resources, and achieving skill to teach patients. Inhibitor aspects were related to ineffective clinical instructors, inefficiency of management of training, and theory-practice gap. Conclusion: Clinical education of nursing students should cover active learning and personal/professional growth.It also should be compatible with community requirements. The study participants pointed out to factors which nursing education policy makers and nursing faculties should pay attention to in order to improve the quality of training community health nursing in filed.
